ادراك و آسيب‌‌پذيري نسبت به تغييرات محيطي بين كشاورزان شهرستان نجف‌‌آباد

بخش كشاورزي ذاتا حساس به شرايط تغيير اقليم است و اين امر موجب شده كه يكي از آسيب‌‌پذيرترين بخش‌‌ها به خطرات و اثرات تغييرات محيطي باشد. هدف اين پژوهش آسيب‌‌پذيري تغييرات محيطي در بخش كشاورزي نواحي روستايي شهرستان نجف‌‌آباد است. روش تحقيق در اين بررسي از نوع توصيفي- تحليلي است و داده‌‌ها به روش پيمايشي تهيه شده است. جامعه آماري تحقيق كشاورزان شهرستان نجف‌‌آباد است. حجم نمونه با استفاده از جدول بارتلت و همكاران 209 نفر كشاورز تعيين گرديد. از ضريب آلفاي كرونباخ براي سنجش قابليت اعتبار ابزار اندازه‌‌گيري، استفاده گرديده است كه پرسشنامه با ضريب اعتباري 0.735 تأييد شد. براي تجزيه و تحليل داده‌‌ها از آزمون‌‌هاي تي تك‌‌نمونه‌‌اي، تحليل عاملي اكتشافي و رويكرد مدل‌‌سازي معادله ساختاري واريانس محور و نرم‌‌افزار مربوطه (پي ال اس) استفاد شد. نتايج نشان داد پايين بودن تحصيلات كشاورزان، علاوه بر افزايش آسيب‌‌پذيري آن‌‌ها در برابر تغييرات محيطي از جمله خشكسالي و كم‌‌آبي، بر ويژگي‌‌ها و رفتارهاي توليدي و زراعي آنها نيز تأثير‌‌گذار است. نتايج آزمون تي تك‌‌نمونه‌‌اي نشان داد كه اثرگذاري تغييرات محيطي بر گويه‌‌هاي اراضي زيركشت، عملكرد محصول، دوره رشد محصول، كيفيت محصول، كميت آب (مقدار)، كاهش درآمد كشاورزان، بيكاري كشاورزان و مهاجرت از روستاها بيشتر از حد متوسط است. همچنين يافته‌‌هاي پژوهش نشان  با استفاده تحليل عاملي 5 عامل زيربنايي به دست آمده كه در بين عامل‌‌ها، عامل اقتصادي- معيشتي بيشترين درصد تبيين واريانس از متغيرهاي تحقيق دارد. در كل مي‌‌توان گفت بخش كشاورزي شهرستان آسيب جدي ديده و بنيان و بنيه اقتصادي خانوارهاي روستايي را به شدت تضعيف كرده است.