ريشه‌يابي چالش‌هاي استقرار زيرساخت داده مكاني (SDI) در محدوده حريم پايتخت

حريم پايتخت با نابه‌ساماني‌ها و مشكلات متعددي از حيث اقتصادي، اجتماعي، سكونتگاهي و محيط‌زيست مواجه است و امروز بيش از پيش نيازمند بهبود و ارتقاء مديريت فضايي است. لازمه سازمان‌يابي فضايي وجود يك سامانه پشتيبان تصميم است كه تجارب جهاني حاكي از آن است كه اين سامانه‌ها در طول زمان بدون بهره‌گيري از يك زيرساخت داده مكاني به توفيق چنداني دست نمي‌يابند. پژوهش حاضر ضمن بررسي كامل مطالعات آسيب‌شناسانه گذشته، با استفاده از روش استخوان ماهي علت بروز چالش‌ها و موانع استقرار زيرساخت داده مكاني را جستجو نمود. اين علل در سه سطح عوامل، معيارها و زيرمعيارها احصاء شدند. تعداد 6 عامل، 11 معيار و 19 زيرمعيار در نمودار مربوط به اين روش درج شدند. در مرحله بعد ضمن استفاده از نظرات خبرگان امر، با خلاصه‌سازي نتايج مرحله قبل و با بهره‌گيري از روش آزمون تصميم‌گيري و آزمايش ارزيابي (موسوم به ديمتل) كنكاش پيرامون روابط علي و معلولي ميان چالش‌هاي پيش‌روي استقرار زيرساخت داده مكاني در محدوده حريم انجام شد. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه سه عامل كيفيت پايين داده‌هاي مكاني، عدم وجود فراداده و فقدان و ناكارآمدي استانداردهاي توليد نقشه از نوع معلول شناخته شده و دو عامل نگرش غلط به فناوري و تحقيق و هزينه‌بر بودن توليد داده مكاني از نوع علت هستند. سه عامل ديگر نيز از حيث تاثيرگذاري و تاثيرپذيري ضعيف ارزيابي شدند.