كاربرد مدل‌هاي هوشمند در مديريت منابع آب

منابع آب، يكي از مهم‌ترين عناصر حياتي بشر و از جمله عوامل پيشرفت در مناطق مختلف به شمار مي‌رود. مديريت اين منابع مهم، امري ضروري و چالش برانگيز در دنياي امروز بوده كه مولفه‌هاي مختلفي را شامل مي‌شود. امور مربوط به حفظ منابع آب، برداشت آب، برنامه‌ريزي منابع آب موجود و توزيع بسيار مناسب آن بين بخش‌هاي مختلف مصرف ازجمله اين مولفه‌ها هستند. يكي از مولفه-هاي كليدي در استفاده بهينه از منابع آب موجود، مديريت صحيح منابع آب موجود با استفاده از فناوري‌هاي پيشرفته است. مديريت آب شامل امور حفظ منابع آب، برداشت آب، برنامه‌ريزي منابع آب موجود و توزيع بسيار مناسب آن بين مصرف كنندگان است. شيوه‌هاي مديريت آب بايد به طور كامل در نظر گرفته شده تا منابع آب در دراز مدت پايدار بماند. منابع آب شيرين در دسترس بسيار محدود بوده و از اين ميزان اندك نيز تقريباً ۹۷ درصد آن، شور بوده و براي آشاميدن مناسب نيست. مشكل آلودگي، آب موجود را نيز تحت تأثير قرار مي‌دهد. بخش‌هاي مختلفي منابع آب را تحت تاثير قرار مي‌دهد، از جمله: كشاورزي، شرب، صنعت. آب از منابع مختلف بايد به شيوه‌اي كارآمد استفاده شده كه در روش‌هاي مديريت سنتي آب وجود ندارد. روش‌هاي موجود براي استفاده از آب چندان مقرون به صرفه نيستند. در كنار فشار بر منابع از جانب اين بخش‌ها، تمايلي هم به اجراي آخرين فناوري‌هاي اطلاعات و ارتباطات وجود ندارد. الگوريتم‌هاي يادگيري ماشين اين پتانسيل را دارند كه فرآيند يادگيري را به صورت تصاعدي با يك هدف خاص گسترش دهند. مديريت به شيوه نوين آب در زمينه‌هايي مانند كشاورزي، تامين آب، صنعت، توليد برق آبي، توليدات دامي و... مورد نياز است. از اين رو مطالعه و كاربرد روش‌هاي نوين مانند يادگيري ماشين براي بهبود مديريت منابع آب ضروري است. اين مطالعه چالش‌ها و فرصت‌هاي مختلف در رابطه با اجراي شبكه‌هاي عصبي عميق براي فرآيند مديريت آب را مورد بحث قرار داد. بنابراين، اين مطالعه، پيشنهادي در راستاي جهت‌گيري‌هاي آينده براي فعاليت‌هاي تحقيقاتي آتي در مورد چالش‌ها و مسائل اجراي مديريت آب با شبكه‌هاي عصبي عميق ارائه مي‌كند.