بررسي اثرات سمي پلي‌آكريلات‌سديم در ‏غلظت‌هاي مختلف بر ميزان تكوين جنين و ‏بيان ژن‌هاي آپوپتوز و آنتي‌اكسيدانت در ‏بلاستوسيست موش

پلي‌آكريلات‌سديم ماده‌اي است با قدرت جذب آب و رطوبت بالا كه از آن در ساخت پدهاي بهداشتي استفاده مي‌گردد. در اين مطالعه تأثير اين ماده بر ميزان تكوين جنين و ميزان بيان ژن‌هاي دخيل در آپوپتوز و ژن‌هاي آنتي‌اكسيدانت در بلاستوسيست بررسي گرديد. موش‌هاي ماده بالغ با تزريق هورمون‌هاي گنادوتروپين سرم ماديان باردار (PMSG) و گنادوتروپين جفت انسان (hCG)  تحريك تخمك‌گذاري شده و پس از قرار گرفتن در كنار موش‌هاي نر، زيگوت‌ها از لوله‌هاي تخمداني جمع‌آوري شده و در چهار گروه در محيط كشت حاوي غلظت‌هاي 0، 5، 25 و 50 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر پلي‌آكريلات‌سديم انتقال داده شدند. زيگوت‌ها تا مرحله بلاستوسيست كشت داده شد و تكوين جنين مورد بررسي قرار گرفت. بيان ژن‌هاي مورد نظر در بلاستوسيست‌ها به روش real time RT-PCR مورد آزمون قرار گرفت. از آناليز واريانس يكطرفه (ANOVA) و تست تعقيبي دانكن براي تعيين تفاوت بين ميانگين گروه‌ها استفاده شد. ميزان تشكيل بلاستوسيست در گروه داراي بالاترين غلظت پلي‌آكريلات‌سديم نسبت به گروه كنترل كمتر بود (0.05 P). ميزان بيان ژن Bcl-2 در گروه داراي غلظت 5 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر نسبت به گروه كنترل افزايش يافت و در گروه داراي غلظت 50 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر نسبت به گروه‌هاي داراي غلظت 5 و 25 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر كاهش يافت (0.05 P). ميزان بيان ژن Bax/Bcl-2 و ميزان بيان ژن Caspase-3 در گروه داراي غلظت 50 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر نسبت به گروه صفر، 5، 25 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر افزايش يافت (0.05 P). بنابراين غلظت‌هاي بالاي سديم‌پلي‌اكريلات از طريق سيستم آپوپتوز تأثير مخرب بر جنين دارد.