بررسي ميزان شيوع ساركوسيست در ‏گاوميش‌هاي كشتاري در كشتارگاه اروميه ‏به روش هضمي و مقايسه نتايج حاصل با ‏آمار كشتارگاهي

ساركوسيستيس يك تك‌ياخته انگلي درون‌سلولي است كه مي‌تواند موجب اختلالات گوارشي در بيماران و خسارت‌هاي هنگفت مالي در صنعت دامداري شود. اين مطالعه با هدف تعيين ميزان شيوع عفونت گونه‌هاي ساركوسيستيس در گاوميش‌هاي كشتاري در كشتارگاه اروميه به مرحله اجرا درآمد. اين مطالعه طي دوره‌ي شش‌ماهه (مهرماه تا اسفندماه 1397) در بازه‌هاي زماني 10 روزه با مراجعه به كشتارگاه اروميه و تهيه لاشه‌هاي موردمطالعه بافت‌هاي مختلف شامل زبان، مري، قلب ديافراگم، ران و بازو ازلحاظ وجود كيست‌هاي دانه برنجي مورد مشاهده و بازرسي قرار گرفت. در طول اجراي مطالعه‌ حاضر در مجموع تعداد 120 لاشه گاوميش موردبررسي ماكروسكوپيك قرار گرفت. جهت بررسي ميكروسكوپي با روش هضمي 100 گرم از هر بافت دام، بسته‌بندي و به آزمايشگاه انگل‌شناسي دانشكده دامپزشكي دانشگاه آزاد اروميه منتقل شد. براساس نتايج، هيچ ماكروكيستي در گاوميش‌ها مشاهده نشد. در بررسي ميكروسكوپي فركانس متوسطي از آلودگي به ميكروكيست ساركوسيست وجود داشت. به‌طوري‌كه 16.67 درصد گاوميش‌هاي موردمطالعه از لحاظ آلودگي، مثبت تشخيص داده شدند. تحليل داده‌ها بيانگر وجود اختلاف معني‌دار آماري بين ميزان آلودگي در رده‌هاي سني مختلف بود و ميزان عفونت با افزايش سن بيش‌تر مي‌شد (0.05 p)، درحالي‌كه ميزان آلودگي مستقل از جنس بود و اختلاف معني‌داري بين ميزان آلودگي جنس‌هاي مختلف وجود نداشت (0.05 p). هم‌چنين اختلاف آماري معني‌داري بين ميزان آلودگي در عضلات مختلف وجود داشت (0.05 p). تمامي عضلات اسكلتي و مري واجد ميكروكيست بودند و بعد از آن در عضلات ديافراگم، زبان و قلب ميكروكيست مشاهده شد. مطالعه ما نشان داد كه روش هضمي يكي از مفيدترين و دقيق‌ترين روش‌هاي موجود جهت شناسايي نمونه‌هاي آلوده مي‌باشد.