بررسي تاثير تزريق هورمون‌هاي ‏PMSG‏ و ‏GnRH‎‏ در برنامه ‏همزمان‌سازي ‏فحلي با اسفنج پروژستروني بر عملكرد توليدمثلي ‏در ميش عربي ‏

مطالعه حاضر به منظور بررسي اثر تزريق هورمون هاي PMSG و GnRH بر عملكرد توليدمثلي ميش‌هاي عربي در فصل توليدمثل انجام گرفت. تعداد 75 رأس ميش به 5 گروه تقسيم شدند. گروه اول بدون برنامه همزمان سازي فحلي و بدون تزريق هورموني (شاهد) بود. به 4 گروه ديگر اسفنج پروژستروني درون مهبلي (MAP) به مدت 14 روز قرار داده شد. همزمان با خروج اين منبع پروژستروني تحت تيمار با: 1- تزريق 500 واحد هورمون PMSG، 2- تزريق 100 ميكروگرم GnRH، 3- تزريق 500 واحد هورمون PMSG بعلاوه تزريق 100 ميكروگرم GnRH و 4- بدون تزريق (فقط MAP) قرار گرفتند. تعداد يك رأس قوچ عربي سالم و بارور به ازاي هر 5 راس ميش تعلق گرفت. رفتار فحلي ميش ها در حضور قوچ ها به مدت 7 روز ثبت شد. درصد وقوع فحلي، ميزان بازگشت به فحلي، طول مدت آبستني، نرخ زايش، نرخ بره زايي، نرخ دوقلوزايي، نرخ تزايد گله و نسبت تولد بره‏هاي نر و ماده تحت تأثير تيمارها قرار نگرفتند (0.05 P). تزريق هورمون‌هاي PMSG و GnRH توانستند زمان بروز فحلي پس از حذف منبع پروژستروني را در مقايسه با تيمار اسفنج به تنهايي كاهش دهند (0.05 P). وزن تولد و وزن 30، 60 و 90 روزگي در بره ها، هر چند تحت تأثير تيمارها قرار گرفتند (0.05 P)، اما تأثير مشخصي از تزريق هورمون ها بر اين فراسنجه ها مشاهده نشد. بطور كلي، تزريق PMSG و GnRH در برنامه همزمان سازي فحلي ميش عربي با اسفنج هرچند از نظر زمان شروع فحلي يك روش موثر بوده، اما نتوانستند تاثير بسزايي بر ساير فراسنجه هاي توليدمثلي حيوان طي فصل توليدمثلي داشته باشند.