وجود اينترلوكين 35 در پلاسماي مني: آيا مسئله مهمي در ناباروري مردان ‏محسوب مي شود؟ ‏

علت حدوداً نيمي از ناباروري‌ها در زوجين مربوط به فاكتورهاي مردانه است كه مي‌تواند به دلايل گوناگوني رخ دهد. بررسي متغيرهاي پلاسماي مني اولين و ساده‌ترين روش بررسي ناباروري در مردان است و اطلاعات ارزنده‌اي از وضعيت باروري فرد در اختيار قرار مي‌دهد. در اين مطالعه، حضور و ارتباط ميان ميزان غلظت اينترلوكين 35 (IL-35) مايع مني با متغيرهاي استاندارد اسپرم در مردان نابارور بررسي گرديد. تجزيه و تحليل مايع مني روي نمونه‌هاي مني مردان مراجعه‌كننده به مركز درمان ناباروري حضرت زينب(س) دانشگاه علوم پزشكي شيراز انجام گرديد. نمونه‌هاي مني بر اساس دستورالعمل آزمايشگاهي سازمان بهداشت جهاني بررسي و به سه گروه تقسيم‌بندي شدند كه شامل 21 نمونه نرمال، 21 نمونه آستنوتراتوزواسپرمي و 15 نمونه آزواسپرمي بودند. حضور و سطح غلظت IL-35 پلاسماي مني در گروه‌هاي مورد مطالعه با استفاده از روش الايزا اندازه‌گيري شد. بررسي IL-35 بيانگر حضور اين اينترلوكين در مايع مني هر سه گروه مورد مطالعه است، اما غلظت آن از نظر آماري تفاوت معني‌دار نشان نداد (p 0.05). تجزيه و تحليل همبستگي و ارتباط ميان غلظت IL-35 با متغيرهاي استاندارد اسپرم نشان داد كه بين غلظت IL-35 با درصد مورفولوژي نرمال اسپرم همبستگي منفي معناداري وجود دارد (0.317-r=، 0.04p=)، درحاليكه همبستگي معنادار با تعداد اسپرم (0.27-r=، 0.08p=) و حركت اسپرم (0.27-r=، 0.08p=) مشاهده نشد. با وجود اثبات حضور IL-35 در مايع مني حتي در مردان با متغيرهاي نرمال، نقش و اهميت عملكردي آن هنوز مشخص نشده است. وجود رابطه منفي بين غلظت IL-35 با درصد مورفولوژي نرمال اسپرم مي‌تواند نشان‌دهنده اهميت آن در توانايي باروري مردان باشد.