بررسي اثر محيط كشت رويي سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي جداشده از كليه ‏موش نوزاد بر روي ‏تمايز سلول‌هاي بنيادي جنيني انسان به سلول‌هاي پيش ساز ‏كليه

بيماري‌هاي كليه به عنوان يك مشكل مهم پزشكي، داراي گزينه‌هاي محدود براي درمان است، بكارگيري سلول هاي بنيادي به عنوان يك روش درماني جايگزين روش‌هاي قديمي مطرح است. هدف مطالعه حاضر بررسي اثر محيط كشت حاصل از سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي (MSCs-CM) كليه موش نوزاد در درصدهاي 10، 30 و 50 بر تمايز سلول‌هاي بنيادي جنيني به سمت سلول‌هاي اپيتليال كليه است. سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي، از كليه موش نوزاد جداسازي، پاساژ و تكثير شد. تعيين هويت سلول‌ها با استفاده از فلوسايتومتري و بررسي بيان ماركرهاي سطحي CD105، CD29، CD90، انجام شد. در پاساژ سوم سلول‌هاي استخراج شده، محيط كشت رويي آن جمع‌آوري و hESC در محيط كشت كامل اين سلو ل‌ها كشت و تكثير شدند و تمايز سلول‌هاي hES به سلول‌هاي پيش ساز مورد بررسي قرار گرفت. بررسي بيان ژن‌هاي PAX2، ZO1 وCK18 با استفاده از RT-PCR و بيان ماركرهاي سطحي CD133، CD24 و CD44 با استفاده از فلوسايتومتري بررسي شد. نتايج فلوسايتومتري ماهيت مزانشيمي بودن سلول‌ها را تاييد كرد. نتايج تمايز hESCs نشان داد كه بيان ژن‌هاي PAX2، ZO1 و CK18 در گروه‌هاي حاوي محيط كشت رويي به صورت معني‌دار (p 0.05) افزايش يافته‌است. نتايج فلوسايتومتري بيانگر افزايش بيان ماركرهاي CD133 و CD24 در گروه هاي حاوي CM و  بيان ماركر CD44 در گروه حاوي 50 درصد CM، نسبت به گروه كنترل است. به طور كلي نتايج نشان داد كه فرآيند  محيط كشت رويي اين سلول‌ها تاثير مثبتي در القاء تمايز سلول‌هاي بنيادي جنيني انساني به سلول‌هاي پيش ساز كليه دارد.