بررسي فعاليت‌هاي زيستي سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي كشت‌شده بر روي بستر ‏پوششي مشتق‌شده از ماهيچه ‏اسكلتي

استخوان سخت‌ترين و يكي از مهم‌ترين بافت‌هاي بدن است. در صورت وقوع آسيب‌هاي استخواني، درمان‌هاي فعلي باعث ترميم و بازسازي كامل استخوان نمي‌شوند. به همين دليل استراتژي‌هاي مهندسي بافت مبتني بر سلول و به‌ويژه (Mesenchymal Stem Cells: MSCs) موردتوجه قرار گرفته است. يكي از اين بسترها، هيدروژل‌هاي مشتق‌شده از بافت سلول‌زدايي‌شده هستند. در اين پروژه، از هيدروژل مشتق‌شده از ماهيچه اسكلتي به نام ميوژل (Myogel) استفاده شد. در اين مطالعه تأثير ميوژل بر زنده‌ماني (روش MTT)، تكثير (ترسيم منحني رشد و محاسبه زمان دو برابرشدن جمعيت سلولي)، پروفايل چرخه سلولي (روش فلوسايتومتري) و مهاجرت سلول‌ها (روش ايجاد خراش) موردبررسي قرار گرفت. نتايج MTT نشان داد، زنده‌ماني MSCs در بستر ميوژل با غلظت‌ 2/0 ميلي‌گرم بر ميلي‌ليتر از زنده‌ماني MSCs در بستر ژلاتين با غلظت‌ 1/0 ميلي‌گرم بر ميلي‌ليتر بيش‌تر و زنده‌ماني MSCs بستر ژلاتين از زنده‌ماني MSCs مربوط به كنترل بيش‌تر بود. بستر ميوژل، تكثير و مهاجرت سلول‌ها را افزايش و زمان دو برابرشدن جمعيت MSCs را كاهش داد. بررسي پروفايل چرخه سلولي نشان داد، درصد بالايي از سلول‌هاي كشت‌شده بر روي ميوژل در مرحله G1 و S چرخه‌ي سلولي بودند كه نشان‌دهنده افزايش سرعت تقسيم سلول‌ها توسط ژلاتين و در درجه بعد ميوژل مي‌باشد. بنابراين ميوژل مي‌تواند به‌عنوان بستري مناسب در مهندسي بافت مورداستفاده قرار گيرد.