برخي موضوعات نيازمند اعتنا در عرصۀ پژوهش‌ هاي آماري ايران

دو سبك پژوهشي را مي‌توان در حوزۀ تحقيقات آماري، متصور شد: حل مسائل خودانگيخته كه انتخاب موضوع عمدتاً با پژوهشگر بوده و اغلب ادامۀ كارهاي تحقيقاتي پژوهشگر پس از اخذ مدرك تحصيلي دكتري اوست؛  يا، حل مسئله‌اي كه در همراهي با يك پژوهشگر يكي از رشته‌هاي علمي (به معني عام آن، چه علوم تجربي و چه غير آن). انتشار مقالۀ اصيل در هر دو سبك، البته ارزشمند است، اما ترديدي نيست كه روش كار دوم، كه در آن هدف حل مسئله‌اي واقعي است، بيشتر بر غناي علمي مي‌افزايد. ناگفته نماند كه قريب به اتفاق پژوهش‌هاي آماري در كشور به سبك اول انجام مي‌شود درحالي‌كه در سبك دوم نه‌تنها گرهي از كار مملكت ( به شرط واقعاً واقعي بودن مسئله) گشوده مي‌شود، بلكه اين كار به تعميق درك بهتر آمار در بين پژوهشگران ساير رشته‌ها منجر و همكاري آن‌ها را موجب شده و البته سبب نفوذ بيشتر علم  آمار در ميان دست‌اندركاران رشته‌هاي مختلف دانش مي‌شود. اين اعتناي كم به همكاري با پژوهشگران رشته‌هاي ديگر به‌ويژه زماني فاجعه‌بار مي‌شود كه مسائل واقعي بسيار با ارزشي در برخي حوزه‌ها وجود دارند كه حل آن‌ها تنها از راه همكاري بين آماردانان و پژوهشگران رشته‌هاي ديگر ميسر است. در اين مقال به چند مورد از چنين كارهاي تحقيقاتي كه به آن‌ها پرداخته نشده يا توجه بسيار كمي به آن‌ها شده به‌اختصار اشاره مي‌شود.