استنباط آماري در توزيع دايره اي ون ميزس تحت نمونه گيري وزني

در بعضي از پديده هاي تجربي، پژوهشگران با داده هايي مواجه هستند كه ذاتا ماهيت اقليدسي ندارند. داده هاي دايره اي كه براي اندازه گيري زاويه و يا جهت به كار مي روند، از اين نوع هستند. در بررسي هاي آماري ممكن است به جاي نمونه هاي تصادفي با نمونه هاي وزني مواجه شويم كه در آنها مشاهدات متناظر با تابعي تحقق مييابند. در اين مقاله به توزيع هاي وزني در داده هاي دايره اي پرداخته مي شود. با توجه به اينكه توزيع ون ميزس كاربرد بسيار وسيعي در مدل بندي داده هاي دايره اي دارد، برآورد ماكسيمم درستنمايي پارامترهاي توزيع دايره اي ون ميزس وزني مورد بررسي قرار مي گيرد. از آنجا كه ممكن است براوردگرها شناسا پذير نباشند، به كمك توزيع پيشين مناسب ممكن است برآوردهايي منحصر به فرد به دست آورد. در يك كار شبيه سازي وزن هاي مختلف در توزيع دايره اي ون ميزس مقايسه مي شوند .