بهبود كيفيت سرويس دسترسي به كانال با زمان‌بندي كاربردهاي مبتني بر اينترنت اشيا

در سال هاي اخير پيوسته با افزايش دستگاه هاي اينترنت اشيا در زمينه هاي سلامت، كشاورزي، صنعت و ديگر كاربردها روبرو هستيم، آن چنان كه بهبود كيفيت سرويس هنوز از الزامات اين شبكه ها است. معمولاً توليد داده توسط حسگرهاي اينترنت اشيا به‌صورت ناهمگن در زمان هاي مختلف با اندازه و اولويت هاي متفاوت هستند، در اين مقاله باهدف بهبود كيفيت سرويس، ارسال به‌موقع بسته هاي حساس به تأخير و همچنين عدم گرسنگي بسته هاي با اولويت هاي پايين تر، يك معماري شامل دو بخش اولويت بندي ارائه شده است. در بخش اول، انتخاب بسته جهت ارسال بر اساس يك نوع اولويت بندي پويا و نسبت به مهلت تأخير آن بسته انجام مي گردد. ازآنجاكه در اين مقاله كاربرد اينترنت اشيا در مراقبت سلامت در نظر گرفته شده است و حسگرها هم به‌صورت دوره اي (ثابت) و هم بر اساس ضرورت (بحراني) داده توليد مي كنند: بنابراين بر اساس ويژگي بار كاري، در اين بخش از دو مدل صف D/G/1 و M/G/1 استفاده مي شود. بخش دوم نيز شامل اولويت بندي كانال است. در اين بخش با استفاده از يك كانال كنترلي و تنظيم زمان انتظار گره فرستنده براي گوش‌دادن به كانال، ارسال بسته از طريق كانال مجاز را داريم. علاوه بر اين از يك مدل پرش كانال تلفيقي نيز براي استفاده گره ها از پهناي باند موجود استفاده شده است. همچنين يك بافر براي نگهداري اطلاعات آخرين ارتباط گره، كمك مي كند تا ارسال و دريافت سريع تر با تعداد سوئيچينگ كمتر انجام شود. پس از شبيه سازي و مقايسه اين مدل با استاندارد 802.11 و پروتكل هاي دسترسي به رسانه مشابه، شاهد بهبود قابل‌توجهي در افزايش نرخ تحويل بسته، نرخ گذردهي و همچنين كاهش تأخير انتها به انتها هستيم.