دلالت‌هاي سمت عرضه ابهام‌گريزي براي معماهاي صرف ريسك و نرخ بدون ريسك

از دهه 1990 بسياري از اقتصاددانان رويكردهاي متفاوتي را براي حل معماهاي صرف ريسك و نرخ بدون ريسك اتخاذ كرده‌اند. شناسايي عوامل اثرگذار بر شكل‌گيري اين دو معما مي‌تواند سرمايه‌گذاران، مقررات‌گذاران و سياست‌‏گذاران را  نسبت به عوامل تعيين‌كنندۀ قيمت دارايي‌ها در بازارهاي مالي و بدان طريق به اثرگذاري بر روندهاي بخش واقعي اقتصاد به منظور ارتقاي كارايي تخصيص كمك نمايد. در اين ميان، بروز و شيوع دوره‌اي فضاي ابهام در بسياري از اقتصادها، به‌ويژه اقتصادهاي برخوردار از ساختارهاي نهادي و اقتصادي شكننده‌تر، مانند بسياري از اقتصادهاي در حال توسعه شامل اقتصاد ايران، توجه به تبعات ابهام را براي تصميم‌سازي‌هاي سرمايه‌گذاران و تنظيم سياست از جانب سياست‌‏گذاران برجسته‌تر مي‌سازد. پژوهش حاضر در چارچوب يك مدل تعادل عمومي تصادفي زمان ‏پيوسته مختصرِ دربرگيرندۀ عوامل ناهمگن ابهام‌گريز نشان مي‌دهد كه چگونه با استفاده از تابع مطلوبيت و ضريب ريسك‌گريزي نسبي ثابتِ منضم‌‏شده با فرصت‌هاي سرمايه‌‌گذاري متغير و اصطكاك مالي، هنوز مي‌توان به پاسخي موجه‌تر براي معماهاي دوگانه فوق دست يافت. يافته‌هاي حاصل از كاليبراسيون مدل حاكي از آن است كه اين مدل انطباق بهتري با حقايق تجربي شناسايي‌‏شده براي دوره‌هاي زماني مختلف دارد.