نقش شوك‌‌هاي درآمد و مخارج دولت در تغييرات تورم اقتصاد ايران در شرايط مختلف وضعيت تورمي (با لحاظ اجزاي مختلف درآمد و مخارج دولت)

در پژوهش حاضر به منظور بررسي اثرات شوك‌‌هاي درآمد (نفتي و مالياتي) و مخارج دولت (جاري و عمراني) بر تورم در شرايط مختلف تورمي، از داده‌ هاي فصلي اقتصاد ايران طي دورۀ زماني 1369 تا 1399 و الگوي خودرگرسيون برداري ساختاري رژيمي مبتني بر لحاظ نوسانات تصادفي استفاده شده است. به‌‏نحوي كه با لحاظ متغير تورم به عنوان متغير رژيمي، مقدار تورم 21 درصد در هر فصل به عنوان مقدار آستانه برآورد گرديد و سپس با استفاده از توابع پاسخ ضربه رژيمي به بررسي اثرات شوك‌‌هاي درآمد نفتي و مالياتي، مخارج جاري و عمراني، نرخ ارز، نقدينگي و رشد توليد ناخالص داخلي بر تورم پرداخته شد. نتايج حاصل از الگوي خودرگرسيون برداري رژيمي مورد استفاده در پژوهش حاضر نشان داد كه اثر شوك درآمدهاي دولت (نفتي و مالياتي) و مخارج دولت (جاري و عمراني) بر تورم در رژيم تورمي بالا (تورم بالاي 21 درصد در هر فصل) به‌مراتب قوي تر از همان مقدار شوك در رژيم تورمي پايين (تورم پايين‌ تر از 21 درصد در هر فصل) است، البته اثر شوك‌‌هاي مخارج عمراني دولت و درآمدهاي نفتي فقط در رژيم تورمي بالا معنادار است و اين اثر در رژيم تورمي پايين غيرمعنادار است و شوك‌‌هاي‌ مخارج جاري دولت و درآمدهاي مالياتي در هر دو رژيم تورمي، اثر مثبت و معناداري بر تورم دارند.