اثر جايگزني بوته پنبه بجاي كاه گندم بر ماده خشك مصرفي، فعاليت آنزيم‌هاي هيدروليتيك و فراسنجه‌هاي شكمبه‌اي ميش‏هاي دالاق

به منظور بررسي اثرات سطوح مختلف بوته پنبه‏دانه جايگزين كاه گندم بر عملكرد، فعاليت آنزيم‌هاي هيدروليتيك و فراسنجه‌هاي شكمبه‌اي ميش‏هاي دالاق از 18 رأس ميش در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تيمار و شش تكرار استفاده‌شد. سه تيمار آزمايشي در اين تحقيق بترتيب صفر، 20 و 40 درصد، بكارگيري گياه پنبه‏ در جيره و طول كل دوره آزمايشي 42 روز بود. استفاده از سطوح مختلف بوته پنبه‏ در ميش‌ها اختلاف معني‌داري در عملكرد، مصرف ماده خشك و ضريب تبديل غذايي ايجاد نكرد. تيمارهاي آزمايشي تأثيري بر pH شكمبه در سه زمان ناشتا، سه و شش ساعت بعداز خوراك ريزي وعده صبح نداشتند. غلظت آمونياك مايع شكمبه در جيره حاوي 40 درصد بوته پنبه‏ به شكل معني‌داري بيشتر از ساير تيمارها بود (P 0.05). اختلاف معني داري در جمعيت پروتوزوآ شكمبه در زمان‌ ناشتا در بين تيمار هاي دريافت كننده سطوح مختلف بوته پنبه‏ در جيره وجود ندارد. اما جمعيت پروتوزوآ شكمبه در زمان‌هاي سه و شش ساعت بعداز خوراكدهي صبح در تيمار دريافت‌كننده 40% گياه پنبه به شكل معني‌داري بيشتر از ساير تيمارها بوده است (P 0.05). فعاليت آنزيم‌هاي كربوكسي متيل سلولاز و ميكروكريستالين سلولاز تحت تاثير تيمارهاي آزمايشي قرارگرفت. بيشترين ميزان فعاليت آنزيم كربوكسي متيل سلولاز و ميكروكريستالين سلولاز در هرسه بخش و كل فعاليت در ميش‌هاي تغذيه شده با جيره 40 درصد گياه پنبه مشاهده گرديد (P 0.05). با توجه به نتايج بدست آمده از اين پژوهش مي‌توان از بوته پنبه‏ تا سطح 40 درصد در جيره ميش‌هاي دالاق بدون هيچ‌گونه تاثيرمنفي بر عملكرد دام و سلامت شكمبه استفاده نمود.