تاثير آموزش مهارت جرأت ورزي بر اضطراب اجتماعي و كمرويي در دانش آموزان مدارس شاهد شهر اهواز

پژوهش حاضر به منظور بررسي تأثير آموزش مهارت جرأت ورزي بر اضطراب اجتماعي و كمرويي در دانش آموزان مدارس شاهد شهر اهواز انجام شد. اين پژوهش به صورت آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس آزمون و گروه گواه بود. ابزارهاي اين پژوهش شامل مقياس اضطراب اجتماعي (لاجرسا و لوپز، 1998) و كمرويي (استنفورد، 1990) بود. جامعه آماري پژوهش كليه دانش آموزان پسر مدارس شاهد در سال تحصيلي 1403-1402 بود. براي بررسي تأثير مهارت جرأت ورزي 30 نفر از دانش‌آموزان به صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي و گواه (هر گروه 15 نفر) گمارده شدند. پيش از شروع آموزش از هر دو گروه پيش آزمون اضطراب اجتماعي و كمرويي گرفته شد. سپس به گروه آزمايشي مهارت جرأت ورزي آموزش داده شد ولي گروه گواه هيج آموزشي دريافت نكرد. پس از اتمام دوره آموزشي از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. داده‌ها با آزمون تحليل كواريانس چند متغيري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه با حذف اثر نمره‌هاي پيش‌آزمون به عنوان متغير همپراش، اثر اصلي متغير مستقل بر اضطراب اجتماعي و كمرويي معني‌دار است. بنابراين، مي‌توان از آموزش مهارت جرأت ورزي در كنار ساير روش‌ها براي كاهش اضطراب اجتماعي و كمرويي بهره برد.