اثر آللوپاتيك علف‌هرز گل‌جاليز مصري (Orobanche aegyptiaca Pers) بر صفات مورفو فيزيولوژيكي و بيوشيميايي گوجه فرنگي

مواد آللوپاتيك حاصل از اندركنش هاي بيوشيميايي بين گياهان مي باشند كه از راه‌هاي مختلفي از گياهان به محيط وارد مي‌شوند. اين تركيبات سبب فرآيندهاي اكولوژيكي مهمي در گياهان ديگر مي‌شوند. هدف از اين آزمايش، ارزيابي پتانسيل آللوپاتيك اندام‌هاي ساقه، گل علف‌هرز گل‌جاليز مصري (Orobanche aegyptiaca) و مخلوطي از آن‌ها بر خصوصيات مورفوفيزيولوژيكي و بيوشيميايي گوجه‌فرنگي(Lycopersicon esculentum) بود. براي اين آزمايش، سوسپانسيون 5 درصد از هر يك از اين اندام‌ها و مخلوطي از آن‌ها بر روي گياهچه‌هاي گوجه‌ فرنگي در محيط كشت هيدروپونيك اعمال گرديد. مطابق نتايج، صفات مورد بررسي در گوجه‌فرنگي تحت عصاره آبي ساقه و گل علف‌هرز گل‌جاليز و مخلوطي از آن‌ها رفتارهاي متفاوتي نسبت به شاهد نشان دادند. بيشترين اثر كاهشي بر طول ريشه، سطح برگ، وزن خشك گياهچه، ميزان رنگيزه‌هاي كلروفيل‌كل، كاروتنوئيدهاي گوجه ‌فرنگي در اندام گل علف‌هرز گل‌جاليز مشاهده شد. با افزايش ميزان فنل‌كل در گوجه‌فرنگي تحت تأثير عصاره آبي تيمارهاي مختلف گل‌جاليز به‌ويژه گل، از ميزان خسارت به پروتئين و نشاسته كاسته شد.نتيجه گيري: با توجه به اين كه گل جاليز بفور در محصولات باغي از جمله گوجه فرنگي يافت مي شود، لذا با توجه به اثرات اكولوژيكي و فيز يولوژيكي قابل ملاحظه آن بر روي گوجه فرنگي، پيشنهاد به بهره گيري از تركيبات زيست فعال آن به عنوان علفكش هاي زيستي و يا فرمولاسيون سموم سنتزي مي باشد.