شناسايي و اولويت‌بندي مولفه‌هاي رفتار انضباطي (مورد مطالعه: اعضاي هيئت علمي دانشگاه)

هدف: انضباط كاركنان يكي از مفاهيم مهم و ديرينه در مديريت است كه در رويكردهاي پسامدرن مديريتي نيز استمرار داشته است. پژوهش حاضر با هدف شناسايي و اولويت‌بندي مولفه‌هاي رفتار انضباطي اعضاي هيئت علمي با استفاده از روش آميخته انجام شد. طرح پژوهش/ روش‏‌شناسي/ رويكرد: براي شناسايي مولفه‌ها و شاخص‌ هاي رفتار انضباطي در مرحلۀ يكم از روش فراتركيب (مطالعه اسناد و مدارك) و در مرحلۀ دوم از روش دلفي فازي با مشاركت‌ كنندگان شامل خبرگان نظري و تجربي، به صورت هدفمند و با انتخاب 25 نفر در مجموع، استفاده شد. در نهايت، براي اولويت‌بندي و وزن‎دهي به مولفه‌ها و شاخص‌ هاي رفتار انضباطي مستخرج‌ ‏شده براي پنج دانشگاه مورد مطالعه (تهران، زنجان، يزد، تبريز و اردبيل) به‎ترتيب از روش واسپاس و روش كريتيك استفاده گرديد. يافته‌‏ها: يافته ‌هاي پژوهش حاضر در مراحل اول و دوم به شناسايي مولفه‌هاي هفت‎گانه رفتار انضباطي: انواع انضباط، عوامل اثرگذار بر رفتار انضباطي، انواع نقض، رويه‌ هاي انضباط، انواع مجازات، پيامدهاي انضباط، پيشايند هاي انضباط، و دانش انضباطي با شاخص ‌هاي 37گانه منجر شد. در مرحله نهايي نيز دانشگاه ‌هاي تهران، زنجان، يزد، تبريز و اردبيل به‌‏ترتيب اولويت‌ بندي شدند.