مقايسه عملكرد كنترل‌كننده‌هاي گام به عقب تطبيقي و مبتني بر مشاهده‌گر حالت توسعه يافته براي رد اغتشاش در فضاپيما

اين مقاله به مقايسه كنترل وضعيت فضاپيما در حضور گشتاور اغتشاشي با استفاده از دو كنترل كننده گام به عقب تطبيقي و گام به عقب مبتني بر مشاهده گر حالت توسعه يافته مي پردازد. در ابتدا، كنترل كننده گام به عقب تطبيقي طراحي مي شود كه در آن پارامترهاي نا معلوم در يك مدل اغتشاش مشخص با استفاده از يك قانون تطبيقي چنان تخمين زده مي شود كه سيستم حلقه بسته پايدار باشد. پس از آن، كنترل گام به عقب مبتني بر مشاهده گر حالت توسعه يافته طراحي مي شود. در اين روش، ابتدا كنترل كننده گام به عقب استاندارد طراحي شده، سپس، اغتشاشات با مدل كاملا نامعلوم توسط مشاهده گر حالت توسعه يافته تخمين زده مي شود و با استفاده از قانون فيدبك پيش خور، رد اغتشاش صورت مي گيرد. نتايج شبيه سازي براي دو مدل اغتشاش متفاوت نشان مي دهد كه كنترل كننده گام به عقب مبتني بر مشاهده گر حالت توسعه يافته در شرايطي كه هيچ اطلاعاتي از اغتشاش در دسترس نيست، نتايج بسيار خوبي نسبت به كنترل كننده گام به عقب تطبيقي نشان مي دهد