اثرات استنشاق بخارات بنزين معمولي و سوپر بر دستگاه تنفس موش صحرايي و پتانسيل درماني دگزامتازون و سالبوتامول: يك ارزيابي هيستوپاتولوژيك

زمينه مطالعه: با‌توجه‌به مصرف گسترده سوخت‌هاي فسيلي و عوارض تنفسي ناشي از آن، مطالعه حاضر به‌منظور مقايسه اثرات استنشاق بنزين معمولي و سوپر عرضه‌شده در جايگاه‌هاي سوخت شهر تهران بر دستگاه تنفس موش صحرايي و بررسي پتانسيل درماني دگزامتازون و سالبوتامول انجام شد.هدف: درك بهتر اثرات بخارات بنزين بر پاتوفيزيولوژي دستگاه تنفس و نقش درماني كورتيكوستروئيدها و آگونيست‌هاي بتا‌آدرنرژيك.روش‎كار: 66 سر رت نژاد ويستار به 11 گروه ۶ عضوي تقسيم شدند. به‌مدت ۳۰ روز، 3 گروه در شرايط طبيعي و گروه‌هاي ديگر در معرض استنشاق بنزين معمولي يا بنزين سوپر قرار گرفتند و اثرات درمان 5 روزه با تجويز داخل‌ صفاقي دگزامتازون و زيرجلدي سالبوتامول به‌تنهايي و يا به‌طور هم‌زمان ارزيابي شد. در گروه كنترل از سرم فيزيولوژي استفاده شد. سپس از نمونه‌هاي بافت ريه براي ارزيابي هيستوپاتولوژيك استفاده شد. مقاطع بافتي از‌نظر كيفي بررسي و امتيازبندي شدند و داده‌ها مورد تجزيه‌و‌تحليل آماري قرار گرفتند.نتايج: استنشاق بنزين سوپر، آمفيزم ريوي را در مقايسه با گروه‌هاي ديگر، به‌طور معني‌دار افزايش داد و ساير شاخص‌هاي آسيب بافتي كه مورد مطالعه قرار گرفتند دستخوش تغيير نشدند. بااين‌حال، گروه‌هاي دريافت‌كننده درمان دگزامتازون كمترين ميزان بروز آمفيزم را داشتند. در‌حالي‌كه تجويز سالبوتامول تأثيري بر ميزان بروز عارضه از خود نشان نداد.نتيجه گيري نهايي: مطالعه حاضر بينش‌هايي را در‌مورد تأثير استنشاق بنزين بر سلامت دستگاه تنفسي ارائه مي‌دهد و مزاياي درماني بالقوه دگزامتازون و سالبوتامول را در درمان آمفيزم ناشي از استنشاق بنزين سوپر و معمولي برجسته مي‌كند. مطالعات بيشتري براي درك كامل مكانيسم‌هاي نهفته در بروز اين اثرات و اهميت آن‌ها در سطح باليني مورد‌نياز است.