تطبيق مؤلفه‏ ‏هاي تربيت ديني حاكم بر سند تحول بنيادين آموزش و پرورش با ديدگاه ابن سينا

هدف اصلي اين پژوهش، مطالعه تطبيقي تربيت ‏ديني از منظر ابن‌سينا و سندتحول بنيادين بوده است و براي دست‏يابي به ‏اين هدف، از روش ‏تحقيق ‏تطبيقي بردي به منظور پاسخ به سؤالات ‏پژوهش استفاده شده ‏است.جامعه آماري اين پژوهش، سند تحول( 1390)و آثارابن‏ سينا بوده است.نمونه ‏گيري به شيوه هدفمند انجام شده است. ابزار پژوهش نيز فيش ‏برداري بوده كه يافته ‏هاي حاصل از تحقيق را به صورت كيفي مورد تحليل قرارداده است.نتايج پژوهش نشان داد كه تربيت‏ ديني در سندتحول در معناي عام( نه در معناي خاص) موردتوجه قرارگرفته است.نتايج ديگر پژوهش نشان داد كه تربيت‏ ديني درمنظومه فكري ابن‏سينا به معناي فراگيري قرآن و معارف‏ ديني و عمل به فرمان‌الهي به‌منظور شناخت ‏خود، خدا، خالق و خلق جهت سعادت‏ دنيوي و اخروي است. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه سندتحول در بخش‏هايي با ديدگاه ابن‏ سينا همخواني دارد از اشتراكات آن‏ها مي‏توان به مؤلفه ‏هايي نظير؛ منبع تعيين ارزش‌ها( آيات‏قرآني و متون‏ديني)، هدف ‏تربيت( رسيدن به حيات طيبه و سعادت)، اصول تربيت( توجه به تفاوت‌هاي‏فردي، شناخت استعدادها و علائق متربيان)، مراحل‏تربيت( با توجه به نظام معياراسلامي و بر اساس مراحل رشدشناختي متربيان) و ابعادتربيت(بعد فردي و اجتماعي) اشاره كرد. اما با وجود چنين اشتراكاتي، تفاوت‏هايي نيز وجود دارد. در سندتحول روش آموزش‏دين متكي بر روش‌هاي‏گوناگون عقلي، نقلي و شهودي ولي، در نگاه سينوي روش آموزش‏دين بيشتر مبتني بر عقل است. ابن‏سينا بيشترين وظيفه تربيت ‏ديني فرد را متوجه خانواده مي‌داند. اين در حالي است كه سند نقش دولت را در تربيت ديني پر رنگ نشان داده است. نتيجه كلي حاكي است با توجه به نقاط اشتراك و افتراق، به نظر مي‏رسد كه نظام آموزشي بايد شرايطي فراهم نمايد تا فردي كه تحت تعليم وتربيت قرار مي‏گيرد بتواند استعدادهاي بالقوه خود را شكوفا ساخته و با دارا بودن آزادي واختيار منطقي، فردي متدين، مؤمن، انديشه‏ورز تربيت شود.