تحليل پيرامون تاثير متقابل توسعه پايدار و ثبات مالي باكيفيت در كشور‌هاي منتخب در حال توسعه

بر اساس تجربيات و تحليل هاي نظري، امروزه توسعه پايدار به عنوان يك مفهوم مهم در ادبيات پيشرفت مطرح است. توسعه پايدار داراي سه حوزه اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي است. بر اين اساس زماني دست يابي به توسعه پايدار محقق خواهد شد،كه پايداري اقتصادي همراه با پايش اجتماعي و زيست محيطي وجود داشته باشد. ثبات مالي به صورت مستقيم با تأثير بر تأمين مالي توسعه پايدار، و به صورت غير مستقيم با تأثير بر يكي از ابعاد اصلي آن، يعني توسعه اقتصادي، توسعه پايدار را تحت تأثير قرار مي دهد. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه دست يابي به توسعه پايدار بدون دست يابي به ثبات و توسعه مالي امكان پذير نمي باشد.از اين رو در پژوهش حاضر ابتدا براي بررسي دقيق و همه جانبه ، شاخص هاي تركيبي جديدي به نام توسعه پايدار و ثبات مالي باكيفيت ساخته مي شود. پس از ساخت شاخص هاي تركيبي، تأثير متقابل توسعه پايدار و ثبات مالي باكيفيت در دوره زماني 2020-2010 در كشور هاي ايران، تركيه، ارمنستان، پاكستان و عراق با رويكرد حداقل مربعات معمولي تصحيح شده (FMOLS)  و برآورد ميانگين گروهي تلفيقي (PMG) در فضاي داده هاي تابلويي بررسي مي شود. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه ارتباط مستقيم و معناداري بين توسعه پايدار با ثبات مالي، سرمايه گذاري خصوصي و ثبات سياسي در بلندمدت وجود دارد در حالي كه ارتباط بين توسعه پايدار و سرمايه گذاري عمومي به صورت معكوس و معنادار مي باشد. همچنين با بررسي عليت اين نتيجه به دست آمد كه در كوتاه مدت رابطه ي بين متغير ها دوطرفه نيست.