عوامل مرتبط با پيامد باليني نامطلوب در كودكان با تروماي مغزي متوسط تا شديد: يك مطالعه مشاهده‌اي گذشته‌نگر

زمينه آسيب‌هاي تروماتيك مغزي به‌عنوان شايع‌ترين علت مرگ‌و‌مير در بين كودكان و نوجوانان شناخته شده‌اند. پيش‌بيني وضعيت بيماران پس از تروماي مغزي مي‌تواند با ارائه اطلاعات مناسب، به پزشكان معالج كمك كند. هدف هدف از اين مطالعه، بررسي عوامل مرتبط با پيامد باليني در كودكان با تروماي مغزي متوسط تا شديد است.روش‌ها در اين مطالعه مشاهده‌اي گذشته‌نگر، اطلاعات باليني 374 كودك با تروماي مغزي متوسط تا شديد جمع‌آوري و تحليل شد. اطلاعات باليني، آزمايشگاهي و تصويربرداري مورد‌استفاده قرار گرفتند. پيامد باليني با استفاده از مقياس پيامد گلاسكو در زمان ترخيص ارزيابي شد. بيماران به 2 گروه با پيامد باليني مطلوب (نمره‌ پيامد گلاسكو 4 و 5) و پيامد باليني نامطلوب (نمره‌ پيامد گلاسكو 1، 2 و 3) تقسيم شدند. از مدل رگرسيون لجستيك براي ارزيابي رابطه بين متغيرهاي مختلف با پيامد باليني استفاده شد.يافته‌ها در اين مطالعه، از بين 374 بيمار مبتلا به تروماي مغزي متوسط تا شديد، 197 نفر (52/7 درصد) پسر و 177 نفر (472/3 درصد) دختر بودند. ميانگين سني در زمان وقوع تروما برابر با 72/37‌±‌32/11 سال بود. بر‌اساس مدل رگرسيون لجستيك، نمره كماي گلاسكو (OR=3/2؛‌ 95% CI:1/78-5/24؛‌ P‌ 0/001)‌، واكنش مردمك به نور (OR=1/97؛ 95% CI:‌1/34- 2/99؛ P=0/024) و نمره روتردام (OR=2/61؛‌ 95% CI:1/72-4/13؛‌ P=0/020)  عوامل مرتبط با پيامد باليني در كودكان مبتلا به تروماي مغزي متوسط تا شديد بودند.  نتيجه‌گيري نتيجه مطالعه حاضر نشان مي‌دهد نمره كماي گلاسكو، واكنش مردمك به نور و نمره روتردام مي‌توانند مرتبط با نتايج باليني نامطلوب در اطفال با تروماي مغزي متوسط تا شديد باشند. از نتايج اين مطالعه مي‌توان در جهت بهبود مديريت اين بيماران استفاده كرد.