ارزيابي جايگاه علمي - پژوهشي دانشكده علوم جغرافيايي دانشگاه خوارزمي در بين دانشگاه‌هاي ايران

هر سازمان و نهاد علمي به منظور آگاهي از ميزان مطلوبيت و كيفيت فعاليت هاي خود بالاخص در محيط هاي پويا، نياز مبرم به نظام ارزشيابي دارد. فقدان اين نظام در يك سازمان به معناي ضعف با محيط دروني و بيروني بوده، زمينه ساز افزايش آسيب‌پذيري مي شود. استقرار نظام ارزشيابي در دانشگاه با هدف پايش و تحليل كارايي، اثربخشي و پايداري در راستاي اهداف توسعه علمي است. در اين چارچوب، تعيين سطح و جايگاه علمي مراكز دانشگاهي، كمك شاياني در تحقق اهداف بيان شده دارد. اين اقدام سبب ارتقاي جايگاه دانشگاه و به تبع دانشكده ها و گروه هاي آموزشي و پژوهشي مي‌شود. پژوهش حاضر با اعتقاد به اين موضوع، شناخت جايگاه علمي دانشكده علوم جغرافيايي را در بين دانشگاههاي كشوربر اساس منابع در دسترس هدف اصلي خود قرار داده است. روش پژوهش، از نوع تركيبي متوالي است. يعني در ابتدا شاخص‌هاي پژوهشي كه قابل دسترس هستند با اتكا به وبگاه‌هاي علمي توليد داده مانند: Web Of Science، Scopus، ISC و ساير وبگاه‌ها جمع آوري گرديدند، پس از پردازش كمي داده‌ها، جايگاه دانشكده علوم جغرافيايي دانشگاه خوارزمي در مقايسه با ساير مراكز علمي جغرافيايي (داراي ملاك هاي مشابه) بدست آمد. در اين پژوهش متمايز با ساير پژوهشهاي مشابه فقط به «تعيين سطح» بسنده نشد و با روش كيفي مبتني بر رويكرد تحليل محتوا ، نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهديدها كشف و تفهم گرديد. بنابراين دانشكده علوم جغرافيايي دانشگاه خوارزمي مبتني بر شاخص هاي منتخب در سطح متوسط قرار دارد. ضعف در سرانه و ارجاع به مقالات لاتين در بين شاخصها داراي اهميت بالايي است. همچنين، ضعف برخورداري از زيرساختها و تشكيلات اداري بخش پژوهش و فناوري، كاهش انگيزه برخي از اعضاي هيات علمي متاثر از وضعيت نظام حقوق به كاهش روحيه مشاركت در بين اساتيد با اركان اجرايي دانشكده مهمترين عوامل بازدارنده بر ارتقاي دانشكده علوم جغرافيايي دانشگاه خوارزمي در بين دانشكده هاي جغرافيايي منتخب هستند.