تعيين مناطق بحراني تغيير كاربري اراضي از روش هاي سنجش از دور و تصاوير ماهواره اي مطالعه موردي: شهر بندرعباس

در طول زمان، الگوهاي پوشش زمين و كاربري اراضي شهرها و روستاها دستخوش تغيير و دگرگوني هاي اساسي ميشوند و عوامل انساني و طبيعي باعث اين تغيير و تحولات بدين ترتيب تحقيق حاضر با هدف شناسايي نقاط بحراني تغييرات كاربري اراضي شهر بندرعباس با استفاده از روشهاي آشكارسازي تغييرات اراضي شهري از قبيل روشهاي تفريق تصاوير، تقسيم تصاوير (شاخص NDVI )آناليز مؤلفه هاي اصلي و طبقه بندي حداكثر شباهت (MLC) بر روي تصاوير TM سال 1990 و OLI سال 2020 شهر بندرعباس انجام شده است. نقشه هاي كاربري اراضي در پنج طبقه صخره، اراضي باير، مناطق مسكوني، پوشش گياهي شهري و اراضي مرطوب توليد شده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه كاربري اراضي باير در سال 2020 نسبت به سال 1990 كمتر شده و بيشترين تغيير اين نوع كاربري به مناطق مسكوني در قسمتهاي شمالي و شمال شرقي شهر بندرعباس مي باشد. همچنين، قسمتهايي از اراضي باير به فضاهاي سبز تبديل شده است به طوري كه فضاي سبز از 9/2 كيلومتر مربع در سال 1990 به 11/22 كيلومتر مربع در سال 2020 تغيير يافته است. بنابراين، تغيير كاربري مربوط به اراضي باير به صورت منفي و در رابطه با فضاي سبز به صورت مثبت بوده است. در بخش اراضي مرطوب، در بندر شهيد باهنر تغييراتي در قسمت غربي اسكله به وجود آمده است. همچنين، نقشه پهنه هاي ناپايدار و بحراني شهر بندرعباس براساس مدل FANP را نشان مي دهد كه براساس آن، تنها4/5 كيلومترمربع از محدوده موردمطالعه مناسب بوده و در مقابل 8/191 كيلومترمربع وضعيت نامناسب داشته است.پوشش اراضي شامل انواع بهره برداري از زمين به منظور رفع نيازهاي گوناگون انسان است.