اثر هشت هفته تمرين هوازي تداومي با شدت متوسط بر شاخص هاي آپوپتوز بافت قلب موش هاي نر سالمند

مقدمه و هدف: فرايند پيري با مجموعه‌اي از تغييرات مولكولي و سلولي در طول سال‌ها مشخص مي‌شود كه مي‌تواند به تخريب پارامترهاي فيزيولوژيكي مهم براي زنده و سالم نگه داشتن يك موجود زنده منجر شود. از طرفي فعاليت بدني نه تنها باعث بهبود عملكرد قلبي مي شود، بلكه خطر بيماري هاي قلبي را هم كاهش مي دهد. از اين رو هدف اين  پژوهش، بررسي اثر هشت هفته تمرين هوازي تداومي (MICT) برشاخص هاي آپوپتوز بافت قلب موش هاي نر سالمند بود.مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي 16 سرموش صحرايي نر از نژاد ويستار با ميانگين سني 2.25±19 ماه و وزن20.12±02/ 350 گرم به طور تصادفي به دوگروه تمرين تداومي با شدت متوسط (MT) و كنترل(C) تقسيم شدند. برنامه تمرين هوازي تداومي(MICT) به مدت 8 هفته و پنج جلسه در هفته با شدت 60-75 درصد حداكثر سرعت به صورت فزاينده انجام شد. 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمريني پس از بيهوشي كامل و كشتار موش ها  بافت قلب برداشته و بلافاصل در محلول نيتروژن فريز و در دماي 80- درجه نگهداري شد. شد. مقادير بيان ژن شاخص هاي BAX،BCL2، نسبت BAX به BCL2، P53 وكاسپاز 3 قلب به روش Real time PCRاندازه گيري شد. داده ها  به روش آماري t مستقل در نرم افزار SPSS 27 و در سطح معني داري (0.05 P)  تجزيه وتحليل شدند.نتايج: نتايج نشان داد انجام هشت هفته تمرين MICT باعث كاهش معني دار شاخص هاي آپوپتوزي BAX (0.002=P) ، P53 (0.015=P) و كاسپاز3 (0.002=P)  دربافت قلب موش هاي سالمند نسبت به گروه كنترل شد. همچنين نتايج نشان داد اجراي تمرين به روش MICT باعث افزايش BCL2 (0.011=P)  و كاهش نسبت BAX به BCL2 (0.008=P)  در بافت قلب موش هاي سالمند شد.نتيجه‌گيري: به نظر مي رسد انجام منظم تمرينات هوازي تداومي به روش MICT مي تواند در كاهش شاخص هاي آپوپتوز بافت قلب و كند شدن سرعت فرآيند پيري نقش بسزايي داشته باشد.