شناسايي و تبيين كاربست الگوي ارزشيابي عملكرد دولت در حوزه سلامت بر مبناي نظريه هم‌ شكلي نهادي

چالش عمده كشورهاي در حال توسعه، سنجش عملكرد دولت به ويژه خرده‌ سيستم سلامت است. در ايران نيز سياست ‌ها و چارچوب ‌هاي نهادي به ويژه سياست‌هاي كلي نظام سلامت بر سنجش عملكرد حوزه سلامت تأكيد دارند. وضعيت كنوني حوزه سلامت، از ناتواني دولت در اجراي اين سياست‌ها، حكايت دارد. هدفِ اين مطالعه، شناسايي و تبيين كاربست الگوي ارزشيابي عملكرد دولت در حوزه سلامت بر مبناي نظريه هم‌شكلي نهادي است.اين پژوهش از نوع توسعه‌اي – كاربردي است و با رويكرد استقرايي و كيفي نظام‌مند اشتراوس و كوربين در راهبرد «نظريه داده‌بنياد»، تحليل شده است. گزاره‌ها از طريق مصاحبه نيمه ساختاريافته با 19 نفر خبره دانشگاهي- اجرايي در امر ارزشيابي عملكرد حوزه سلامت، گردآوري شدند. روش نمونه‌گيري تركيبي هدف‌مند و گلوله برفي، تا مرحله اشباع نهايي ادامه يافت.در اين پژوهش، تعداد 124 مفهوم و 20 مؤلفه در قالب چهار بُعد اصلي مؤثر بر ارزشيابي عملكرد دولت در حوزه سلامت تحت عنوان «عوامل فرهنگي و ارزشي»، «عوامل اقتصادي»، «قوانين و خط‌مشي‌ها» و «عوامل ساختاري و فناورانه»، شناسايي شدند.نتايج پژوهش نشان داد كه الگوي پيشنهادي حاصل از عوامل مؤثر با سه نوع هم‌شكليِ «فشار اجباري»، «فراگرد تقليدي» و «فشار هنجاري» مترتب بر محيط‌هاي نهادي سازمان‌هاي متولي و دولت، سازگاري دارد.