شناسايي و اولويت‌ بندي مولفه ‌هاي موثر بر مشاركت كاركنان در اجراي خط‌ مشي ‌هاي عمومي حوزه مديريت شهري(مورد مطالعه؛ شهرداري اروميه)

خط‌ مشي به مجموعه‌اي از اصول استاندارد اشاره دارد كه مسير حركت را راهنمايي مي‌كنند. بسياري از خط‌ مشي ‌ها عمومي از نظر قانون الزام‌آور هستند، به اين معني كه افراد و نهادهاي بخش دولتي و خصوصي بايد از آن‌‌ها پيروي كنند. در مقابل، سياست‌هايي كه توسط موسسات خصوصي ايجاد مي‌شود الزام قانوني ندارد، ولي در داخل موسسه رعايت آن الزامي است. در سازمان‌هاي عمومي به طور خاص شهرداري‌ها  مشاركت كاركنان در اجراي موثر خط ‌مشي ‌هاي عمومي به دليل ارتباط تنگاتنگ كاركنان با شهروندان به عنوان بوروكرات‌هاي سطح خيابان، نقش تعيين‌كننده‌اي ايفا مي‌نمايد.  پژوهش حاضر با هدف شناسايي و اولويت‌بندي مؤلفه‌هاي مشاركت كاركنان در اجراي خط‌ مشي ‌هاي عمومي انجام‌ شده‌ است. الگوي مورد استفاده در پژوهش حاضر تلفيقي  از نوع هدف‌گرا و خبره‌گرا مي‌باشد. در اين پژوهش جهت شناسايي مؤلفه‌هاي مشاركت كاركنان در اجراي خط‌مشي‌هاي عمومي از روش دلفي استفاده شده‌است. در اين راستا، با استفاده از نظرات 18 نفر ازخبرگان با سابقه در حوزه خط‌مشي گذاري عمومي، تلفيق مؤلفه‌هاي استخراج شده از مباني نظري پژوهش و مؤلفه‌هاي پيشنهادي خبرگان، پرسش نامه‌اي در دو مرحله جهت شناسايي و تعيين مولفه‌هاي نهايي و ميزان اهميت هريك از مؤلفه‌ها در ميزان  مشاركت كاركنان در اجراي خط‌مشي‌هاي عمومي در اختيار آنان قرار گرفت و پس از  تجزيه و تحليل نتايج،9 مولفه اصلي و  58 شاخص شناسايي و ميزان اهميت هريك نيز تعيين گرديد. مولفه‌هاي شناسايي شده  به ترتيب اهميت شامل مولفه تخصص و مهارت مجريان؛ مولفه عوامل رفتاري مجريان؛ مولفه ساختاري؛ مولفه مديريتي و اجرايي؛ مولفه گروهي؛ مولفه فرهنگي؛ مولفه اقتصادي؛ مولفه محيطي؛ مولفه حقوقي مي باشند. در نهايت توصيه هايي براي ارتقاء سطح مشاركت كاركنان در اجراي خط‌ مشي ‌ها ارائه گرديد.