توسعه دولت همراه در ايران در پرتو شخصي‌سازي خدمات

هدف: در پي تحول مسيرهاي كليدي بهبود ارائه خدمات عمومي دولت به شهروندان، فناوري تلفن همراه در جهان مورد توجه قرار گرفته است.روش پژوهش: در اين راستا مطالعه حاضر با هدف توسعه دولت همراه با كمك شخصي سازي دولت همراه در ايران و با رويكرد آميخته ضمن اعمال نمونه گيري هدفمند و از رهگذر انجام مصاحبه هاي نيمه ساختاريافته اقدام به گرداوري داده ها نموده و براي تحليل آنها از تكنيك تحليل مضمون استفاده كرد. سپس به كمك روش دلفي به اعتبارسنجي مولفه هاي بدست آمده در بخش كيفي پرداخت تا اجماع نظر متخصصان به دست آيد. آنگاه با پرسشنامه محقق ساخته بين مديران اجرايي اقدام به گرداوري داده ها نموده و براي تحليل آن، از آزمون هاي معادلات ساختاري استفاده شد. يافته‌ها: يافته هاي كيفي و كمي همسو باهم نشان داد شخصي سازي دولت همراه در ايران 5 مولفه اصلي و 16 مولفه فرعي را در قالب عوامل اجتماعي (خدمات الكترونيك، مشاركت الكترونيك)، عوامل اقتصادي (بهره‌وري، سياستگذاري)، عوامل مديريتي (پاسخگويي، سرمايه انساني، شفاف‌سازي)، عوامل سياسي (قانونگذاري الكترونيك، زيرساخت‌هاي فناوري اطلاعات) و عوامل فرهنگي (پشتيباني الكترونيك، آموزش الكترونيك) شامل مي شود و مي‌تواند به عنوان يك اقدام مهم در جهت افزايش شفافيت فعاليت هاي دولتي موثر باشد. همچنين كمك مي كند با از ميان برداشتن مرزهاي زماني و مكاني، خدمات مورد نياز ايشان ارائه گردد.نتيجه‌گيري: خبرگان بر عوامل مديريتي مانند پاسخگويي و شفافيت امور دولتي تاكيد زيادي داشتند. عوامل فرهنگي نيز از اهميت زيادي برخوردارند زيرا سطح سواد ديجيتالي جامعه براي توسعه دولت همراه بسيار مهم است. دولت بايد توجه ويژه اي به بازبيني مستمر قوانين مربوط به فناوري اطلاعات و ارتباطات داشته باشد.