ارائه الگوي خط ‌مشي‌گذاري خوب در حوزه آموزش عالي

ظهور مسائل جديد و پيچيدگي آنها، موجب شده است موضوعي با عنوان خط مشي‌گذاري خوب مطرح شود. لذا هدف از انجام پژوهش حاضر، ارائه الگوي خط مشي‌گذاري خوب در حوزه آموزش عالي مي‌باشد. پژوهش حاضر، از نظر هدف، كاربردي و به لحاظ ماهيت و روش تحقيق از نوع توصيفي-پيمايشي است. جامعه آماري مورد مطالعه پژوهش، اساتيد، دانشجويان مقطع كارشناسي ارشد و دكتري گرايش تصميم‌گيري و خط مشي‌گذاري عمومي است. نمونه آماري با توجه به حجم جامعه تحقيق و براساس جدول مورگان 80 نفر مي‌باشند. ابزار سنجش پژوهش شامل مطالعات كتابخانه‌اي و چهار پرسشنامه مي‌باشد. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از نرم افزار پي ال اس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته اند. باتوجه به مطالعات كتابخانه‌اي، پيشينه ادبيات و مصاحبه، مدل مفهومي پژوهش شامل عوامل بنيادي_ساختاري، زمينه‌اي_موقعيتي، ميانجي‌_واسطه‌اي و پيامدهاي خط مشي‌گذاري خوب شناسايي شد. در مرحله دوم پژوهش، به منظور آزمون مدل روابط بين متغيرها مورد آزمون قرار گرفت و نتايج پژوهش نشان داد كه اثر متغيرهاي بنيادي_ساختاري خط‌مشي بر متغيرهاي ميانجي_واسطه‌اي خط‌مشي (0.277)، اثر متغيرهاي زمينه‌اي_موقعيتي خط‌مشي بر متغيرهاي ميانجي_واسطه‌اي خط‌مشي (0.670) و اثر متغيرهاي ميانجي_واسطه‌اي خط‌مشي بر پيامدهاي خط‌مشي‌گذاري خوب (0.686) مي‌باشد و مي‌توان گفت كه متغيرهاي بنيادين_ساختاري خط‌مشي و متغيرهاي زمينه‌اي_موقعيتي خط‌مشي بر پيامدهاي خط مشي‌گذاري خوب از طريق متغيرهاي ميانجي‌_واسطه‌اي خط‌مشي تاثير مثبت و معناداري دارند.