بررسي اثرات تخليه شورابه آب شيرين كن‌هاي ساحلي به دريا و بهينه سازي آن با استفاده از مدل سازي: مطالعه مروري نظام مند

زمينه و هدف: تخليه شورابه آب شيرين كن هاي دريايي به دريا مي تواند عوارض جبران ناپذيري به محيط زيست داشته باشد. هدف اين مطالعه شناسايي اثرات تخليه شورابه به دريا، بررسي روش هاي مدل سازي براي بهينه سازي تخليه شورابه به دريا و همچنين طراحي مناسب خروجي آن براي تامين استانداردها، كاهش اثرات محيط زيستي و هزينه ها است. روش بررسي: بررسي اثرات شورابه بر دريا، مدل سازي انتشار آن، طراحي خروجي و استانداردهاي تخليه بر مبناي مرور مقالات و منابع در پايگاه داده هايGoogle Scholar ، Academia، Scopus، Civilica و Irandoc  با استفاده از كليد واژه‌هايي مانند Brine/Seawater concentrate discharge،Numerical modeling ،Discharge standards  وOutlet design انجام گرديد. از 132 مقاله بررسي شده 45 مقاله سازگار با اهداف مطالعه بود.يافته‌ها: اثرات تخليه آب شيرين كن‌ها به دريا در محل تخليه و فواصل دورتر قابل مشاهده است. مدل سازي عددي براي پيش بيني غلظت آلاينده در فواصل مختلف از محل تخليه و تعيين محل تخليه با رعايت استانداردها و كاهش هزينه ها به كار مي‌رود. طراحي و استفاده از ديفيوزر با چندين نازل با زاويه 60 درجه منجر به بيشترين رقيق سازي در نقطه تخليه مي شود.نتيجه‌گيري: استفاده از آب شيرين كن‌ها براي مقابله با اثرات تغييرات اقليمي ضرورت دارد. مدل سازي و طراحي مناسب خروجي آب شيرين كن نقش مهمي در كاهش اثرات نامطلوب، تامين استانداردهاي محيط زيستي و بهينه سازي هزينه هاي ساخت و بهره برداري دارد و نياز به مطالعات بيشتري در اين زمينه در كشور است.