بررسي تاثير خواص ماده آلياژ هوشمند بر عملكرد استنت به كار برده شده در ناي انسان با استفاده از مدلسازي به روش المان محدود

مقدمه: استنت از جنس آلياژ هوشمند مي‌تواند با كاهش مشكلاتي نظير تغيير شكل متناسب با شرايط واقعي بدن نسبت به ساير استنت‌ها براي استفاده در سيستم تنفسي فوقاني به ‌كار رود. در اين مطالعه با استفاده از روش المان محدود رفتار دو نوع استنت از جنس آلياژ هوشمند با خواص متالورژيكي متفاوت مورد مطالعه قرار گرفت. روش: هندسه ناي از تصاوير توموگرافي كامپيوتري يك فرد سالم به دست آمد. سپس يك مدل المان محدود از يك ناي واقعي انساني براي تجزيه و تحليل تغيير شكل ناي پس از كاشت پروتز انتخاب شد. نهايتا تحت بيشترين فشار متوسط استاتيك ورودي به ناي با استفاده از رويكرد تعامل سيال و سازه مورد تحليل قرار گرفت. يك شبكه مبتني بر المانهاي سازمان ‌يافته براي ديواره ناي و يك شبكه غير سازمان ‌يافته براي سيال هوا براي انجام شبيه‌سازي‌ها در نرم افزار انسيس ايجاد گرديد. يافته ها: تغيير شكل استنت آناليز و با تغيير شكل ناي سالم در غياب پروتز مقايسه ‌شد. نتايج نشان داد كه بيشترين تغيير شكل ايجاد شده در ناي قبل از استنت گذاري تا 8.3 ميليمتر مي باشد. رفتار آلياژ هوشمند 2 با تغيير شكل 5.8 ميليمتر بيشتر هماهنگ با شرايط تغيير شكل ناي براي شرايط واقعي بدن بدون حضور استنت بود. نتيجه گيري: هر چه تغيير شكل با ميزان تمركز تنش در محل اتصال استنت به ناي كاسته شود، از خطرات جابجايي استنت و خفگي بيماران پرهيز مي گردد. اين تحقيق مي تواند راهي مناسب براي تعيين رفتار استنت هاي هوشمند با توجه به اثرات خواص متالوژيكي متفاوت آنها ارائه كند.