نسبت امارت اسلامي طالبان و لوياتان

طالبان با سلطه مجدد خود بر افغانستان از اصطلاح امارت‌ اسلامي به‌جاي دولت اسلامي استفاده كرده است. پس از تصرف كابل، اعضاي دولت موقت خود را به‌طور رسمي معرفي كردند و از سازمان ملل خواستند كه نماينده اين كشور در اين سازمان را بپذيرد. دولت لوياتان‌ طالبان، به مباني و مفاهيم مشروعيت‌ساز مرسوم در عرف بين‌الملل پايبند نيست و مباني خويش را برگرفته از« فقه حنفي»، «عرف پشتونوالي» و «سنت لويه جرگه» مي‌داند كه هيچ‌يك از اين موارد مباني مشروعيت در عرصه بين‌المللي را ندارند، زيرا شاخص‌هاي امارت‌ اسلامي (قوميت‌گرايي، مردسالاري، تلفيق استبداد سياسي با استبداد مذهبي) با شاخص‌هاي دولت مدرن (اقتدار، مشروعيت، حاكميت، سرزمين، قلمرو، قدرت متمركز، قانون اساسي) هم‌خواني ندارد. در اين پژوهش، مؤلفه‌هاي نسبت امارت اسلامي طالبان و لوياتان، براساس كنش‌هاي سياسي (سياست‌هاي اعلامي) و شاخص‌هاي رفتاري (سياست‌هاي اعلامي) با روش هرمنوتيك اسكينر بررسي شده است. سوال اين پژوهش اين است كه آيا امارت اسلامي (طالبان) دولت است؟ يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد با توجه به شاخص‌هاي دولت مدرن، مي‌توان امارت اسلامي طالبان را دولت لوياتان قومي- مذهبي يا رژيم ترس و وحشت نام برد.