كالبدشكافي تغيير راهبرد سياست خارجي تركيه از قدرت نرم به قدرت سخت در سوريه

پس از روي كار آمدن حزب عدالت و توسعه در سال ۲۰۰۲، چهارچوب سياست خارجي تركيه متحول شد. در اين دوره سياست خارجي تركيه وارد گفتمان نويني با محوريت دكترين «عمق استراتژيك» چندبعدي در قالب قدرت نرم و ديپلماسي عمومي شد. سياست خارجي تركيه به‌ويژه پس از تحولات سياسي- اجتماعي بهار عربي، دستخوش تغييرات بسياري شد. موج تحولات و دگرگوني‌هاي بهار عربي اين فرصت را براي تركيه فراهم كرد تا از ايده داوود اوغلو مبني بر «عمق تاريخي، موقعيت جغرافيايي و ميراث غني و بزرگ برجاي‌مانده از امپراتوري عثماني» به‌عنوان فرصتي استثنايي براي تثبيت قدرت نرم و ايفاي نقش فعال در حل‌وفصل مناقشات منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي استفاده كند، ولي عوامل داخلي و خارجي متعدد از جمله فعاليت‌هاي پ.ي.د در سوريه و پ.ك.ك و داعش در داخل مرز تركيه سياست خارجي چندبعدي تركيه در سوريه را براي مدتي طولاني به تعويق انداخت. ماشين تحولات در سياست خارجي تركيه با كودتاي نافرجام ۲۰۱۶ بار ديگر به حركت افتاد و سياست خارجي تركيه، ابعاد امنيتي نيز پيدا كرد. در اين تحولات اهداف و جهت اصلي سياست خارجي تركيه تغيير نكرده و همچنان هدف چندبعدي كردن سياست خارجي و كاهش وابستگي به غرب هدف عمده سياست خارجي اين كشور است، اما سازكار و ابزار تحقق اين هدف تغيير كرده است؛ به اين معنا كه پس از كودتاي ۱۵ جولاي، تركيه به رويكردي نو در سياست خارجي روي آورده و بعد امنيتي در رفتار آن غالب‌تر شده است.