اثرات ماندگار استرس محروميت از مادر و مواجهه با مرفين در دوره نوجواني بر رفتارهاي شبه‌اضطرابي و حافظه كاري در موش‌هاي صحرايي نر و ماده

زمينه و هدف: تجربه ‌ي جدايي از مادر مي تواند باعث ايجاد تغييرات پايدار در ساختار مغز شود. از طرف ديگر مواجهه با مواد افيوني در نوجواني مي‌تواند توانايي‌هاي شناختي را متاثر كند. در اين مطالعه به ارزيابي اثرات استرس محروميت از مادر و مواجهه با مرفين در نوجواني بر رفتارهاي شبه‌اضطرابي و حافظه كاري در موش‌هاي صحرايي بزرگسال پرداخته شد. روش ها: موش هاي صحرايي نر و ماده نژاد ويستار شامل گروه‌هاي كنترل، تحت استرس محروميت از مادر، دريافت‌كننده مرفين نوجواني،  و گروه مرفين + استرس استفاده شد. در گروه استرس، زاده‌ها به مدت 14 روز، روزانه 3 ساعت از مادرشان جدا شدند. گروه مرفين به مدت 10 روز (40-31 روزگي) دوزهاي افزايشي مرفين از دوز 2/5 تا 25 ميلي گرم به كيلوگرم دريافت كردند. آزمون ميدان باز، ماز بعلاوه مرتفع، و ماز Y بترتيب براي بررسي فعاليت حركتي، رفتارهاي شبه‌اضطرابي و حافظه كاري حيوانات استفاده شد.يافته‌ها: فعاليت حركتي گروه مرفين با كنترل تفاوت معني‌داري نداشت. گروه مرفين در هر دو جنس، مدت زمان بيشتري را در مركز ميدان باز در مقايسه با گروه كنترل سپري كرده و اثرات رفتاري پايدار شبه‌اضطرابي تا دوره بزرگسالي داشت. حافظه‌ كاري در هر دو گروه مرفين و گروه مرفين + استرس در هر دو جنس در مقايسه با گروه كنترل دچار اختلال شد.نتيجه‌گيري: استرس محروميت از مادر و سوء مصرف مواد در دوران نوجواني اثرات ماندگاري بر بروز رفتارهاي شبه‌اضطرابي دارد. بلوغ سيستم عصبي مي‌تواند تحت تأثير اين عوامل محيطي سوء در دوران تكاملي قرار گيرد و متحمل تغييرات رفتاري پايدار و اختلالات شناختي گردد.