گونه‌شناسي ريسك‌هاي منابع انساني بر مبناي بخش‌هاي سازماني در سازمان امور مالياتي ايران

زمينه و هدف: منابع انساني در عين داشتن نقش بي‌بديل در دستيابي به اهداف سازماني مي‌توانند منشأ خطراتي براي سازمان نيز باشند. هدف پژوهش حاضر شناسايي و ارائه مدل ريسك‌هاي منابع انساني در سازمان امور مالياتي كشور است تا سازمان آمادگي مواجهه با ريسك‌هاي منابع انساني را داشته باشد.روش شناسي: پژوهش از نوع تركيبي بوده و داده‌هاي موردنياز كتب و مقاله‌هاي معتبر داخلي و خارجي در زمينه مديريت ريسك و ريسك‌هاي منابع انساني و مصاحبه نيمه ساختاريافته با 18 نفر از خبرگان سازمان و اساتيد دانشگاه جمع‌آوري و با به‌كارگيري فن تحليل مضمون و تحليل عاملي تأييدي صورت گرفت.يافته ها: ريسك ديدگاه كاركنان نسبت به واحد منابع انساني، ريسك‌هاي سرمايه انساني، ريسك‌هاي عملياتي منابع انساني، ريسك‌هاي فردي متخصصين منابع انساني، ريسك‌هاي زمينه‌اي منابع انساني و ريسك‌هاي راهبردي منابع انساني شش نوع ريسك شناسايي‌شده در سازمان امور مالياتي است كه مشتمل بر 21 تم فرعي، 83 مفهوم و 553 كد است. ريسك تشخيص و قطعيت ماليات و ريسك عدم رعايت قوانين و مقررات به ترتيب با 84 و 7 فراواني بيشترين و كمترين تكرار را داشته است.نتايج: پژوهش نشان داد كه امكان بروز ريسك‌هاي منابع انساني در تمامي بخش‌هاي و سطوح سازماني حتي رأس راهبردي سازمان وجود دارد. با توجه به حاكميت رويكرد سياسي به مديريت در بخش دولتي و سياست زدگي سازمان، شناسايي و ارزيابي ريسك‌هاي منابع انساني بر اساس بخش‌هاي پنج‌گانه سازماني به ما كمك مي‌كند تا از ريسك‌هاي بخش‌هاي مختلف سازمان به‌ويژه رأس راهبردي، مياني و ستاد تخصصي كه بر ساير ريسك‌هاي منابع انساني تأثيرگذار است غفلت ننماييم.