قابليت سنجي استفاده از نيروگاه هاي خورشيدي در شهرهاي مناطق خشك(مطالعه موردي: شهر سبزوار)

مقدمه:  با افزايش جمعيت جهان ميزان مصرف انرژي افزايش يافته و اگر توليد انرژي در مسير جديدي قرار نگيرد، اثرات و عواقب جبران‌ناپذيري را منجر خواهد شد. امروزه بيشتر ممالك جهان از جمله كشور ايران به اهميت و نقش انرژي‌هاي تجديدپذير از جمله انرژي خورشيدي پي برده و بر آن تأكيد نموده‌اند.هدف:  هدف از پژوهش حاضر قابليت سنجي احداث نيروگاه‌هاي خورشيدي در شهرهاي مناطق خشك مي باشد.روش شناسي:  پژوهش حاضر از نظر روش تحقيق، توصيفي- تحليلي و از نظر روش گردآوري اطلاعات كتابخانه‌اي و ميداني است. پارمترهاي مورد بررسي در پژوهش از نظر اقليمي (بارندگي، ساعات آفتابي، تابش دريافتي، ابرناكي، درجه حرارت، گرد و غبار، يخبندان) و از نظر محيطي (ارتفاع، شيب و كاربري اراضي) مي‌باشد. دوره زماني بررسي پارامترهاي اقليمي 15 ساله و از سال 1382 تا سال 1397 و در برگيرنده تمامي ايستگاه‌هاي سينوپتيك استان خراسان رضوي از جمله ايستگاه سينوپتيك سبزوار به منظور پهنه‌بندي اقليمي در محيط نرم‌افزاري GIS و سنجش توانايي اقليمي و محيطي شهر سبزوار در احداث نيروگاه‌هاي خورشيدي مي‌باشد. در اين پژوهش براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم افزار كاربردي GIS و تكنيك سلسله مراتبي AHP استفاده گرديده است.قلمرو جغرافيايي پژوهش:  شهر سبزوار است.يافته ها و بحث:  نتايج اين پهنه‌بندي نشان داد كه شهر سبزوار از نظر اقليمي داراي قابليت بالا جهت احداث نيروگاه‌هاي خورشيدي مي‌باشد. در ادامه جهت سنجش قابليت محيطي شهر سبزوار سه لايه اطلاعاتي ارتفاع، كاربري زمين و شيب نيز در محيط نرم‌افزاري GIS مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد شهر سبزوار از نظر ارتفاع و كاربري زمين مستعد احداث نيروگاه خورشيدي نمي‌باشد و از ميان اين سه لايه اطلاعاتي تنها از نظر درصد شيب كه كمتر از 3 درصد بوده است داراي توانايي بسيار بالايي جهت احداث نيروگاه خورشيدي بوده است.نتيجه گيري: بنابراين شهر سبزوار از نظر پارامترهاي اقليمي داراي قابليت بالا براي احداث نيروگاه هاي خورشيدي و از نظر پارامترهاي  محيطي داراي قابليت محدود مي‌باشد.