تطوّر آموزۀ تثليث‌انگاري در مسيحيت و شيوۀ مقابلۀ روايات اسلامي با آن

آموزۀ تثليث و الوهيت حضرت عيسي(ع) از جمله اعتقادات چالش‌برانگيز مسيحيت است كه مطابق اناجيل، مستندات متقني براي پذيرش آن وجود نداشته است. از اين رو، مسيحيان در طول تاريخ در اين امر به تشتّت آرا مبتلا شده و نتوانسته‌اند بنيان محكمي براي اثبات آن ارائه كنند. مسيحيان دربارۀ كيفيت الهي يا جسماني عيسي(ع) و مراتب اقانيم و ازليت يا حادث بودن آنها اختلاف نظر داشته و هر طايفه، خود را بر حق و ديگري را باطل دانسته‌اند. هدف: هدف از نگارش اين مقاله، بررسي تطوّر آموزۀ تثليث در اناجيل و شيوۀ مقابلۀ روايات اسلامي با اين مسئله بود. روش: روش اين مقاله، بررسي توصيفي- تحليلي بود. يافته‌ها: اقانيم سه‌گانه بر پايه‌هاي متزلزلي استوار بوده و مطابق متن اناجيل اربعه نيز مردود بوده‌اند. نتايج: معصومين(ع) ساحت مسيح(ع) را از شرك مبرّا دانسته و در مواجهه با عقيدۀ تثليث، با رويكرد و سيرۀ روايي، از شيوه‌هاي استدلال عقلي و برهاني، بر عبوديت مسيح(ع) و تبيين ماهيت روح‌القدس و اثبات توحيد و نفي شريك براي خدا استفاده كرده و هر گونۀ اين آموزه را به صراحت، كفر و كذب مي‌دانستند.