پيش‌بيني پرخاشگري دانشجويان بر اساس عزّت نفس با واسطه‌ گري صبر

هدف: هدف از انجام اين پژوهش، پيش‌بيني پرخاشگري دانشجويان بر اساس عزّت نفس با واسطه‌گري صبر بود. روش: روش تحقيق از نوع همبستگي و مبتني بر مدل معادلات ساختاري است. در اين پژوهش با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي، نمونه‌اي به حجم 386 نفر از بين دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال انتخاب شد. ابزارهاي استفاده‌شده در اين پژوهش، مقياس صبر(خرمايي، فرماني و سلطاني)، مقياس پرخاشگري(باس و پري) و مقياس عزّت نفس(كوپر و اسميت) بود. شواهد، مؤيد پايايي و روايي مطلوب مقياسها بود. به منظور بررسي مدل پژوهش، از روش مدل معادلات ساختاري استفاده شد. يافته‌ها: عزّت نفس، پيش‌بين منفي پرخاشگري است و عزّت نفس و صبر، پرخاشگري را به صورت منفي و معنادار پيش‌بيني مي‌كند. نتيجه‌گيري: صبر در رابطۀ عزّت نفس با پرخاشگري، نقش واسطه‌اي دارد. در مجموع، يافته‌هاي پژوهش بيانگر آن است كه عزّت نفس به واسطۀ افزايش صبر موجب كاهش پرخاشگري در افراد مي‌شود.