طراحي چارچوب مفهومي ساده‌سازي در مدرسه صالح (مدرسه مورد انتظار در گام دوم انقلاب)

هدف: اين تحقيق با هدف تبيين ساده‌سازي در مدرسه صالح انجام شد. روش: در اين تحقيق از روش تحليل محتواي كيفي استفاده شد و 11 نفر از متخصصان به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. براي انتخاب نمونه از شيوه نمونه‌‌گيري هدفمند استفاده شد. ابزار پژوهش مصاحبه نيم ساختاريافته بود. براي اطمينان از اعتبار داده‌ها از روش‌هايي مانند بررسي مداوم داده‌ها، تحليل هم‌زمان، بازخورد به مصاحبه‌شوندگان و بازنگري ناظري استفاده گرديد. يافته‌ها: بعد از رفت‌وبرگشت‌هايي كه ميان داده ها، مفاهيم و مقوله ها صورت گرفت، مشخص شد كه 2 مقوله ي ارتباط تجربيات مدرسه با تجربيات واقعي حيات طيبه و پرهيز از آموزش تصنعي و غير‌واقعي به‌عنوان ابعاد، 3 مقوله‌ي پرهيز از آموزش يك‌طرفه، پرهيز از حافظه‌محوري و انتقال اطلاعات، پرهيز از عدم توجه به تفكرات معنادار و عميق به‌عنوان ملاك‌هاي بعد پرهيز از آموزش تصنعي و غير‌واقعي و 4 مقوله‌ي اوليه تناسب تجربيات مدرسه با زندگي واقعي، يادگيري موقعيتي و مساله‌محور، همراهي كار و دانش و پرورش مهارت‌هاي زندگي واقعي به‌عنوان ملاك‌هاي بعد ارتباط تجربيات مدرسه با تجربيات واقعي حيات طيبه خود را در داده‌ها نمايان مي‌سازد. نتيجه‌گيري: متصديان آموزش و پرورش مي‌توانند براي تحقق ساده‌سازي در مدارس، نتايج اين تحقيق را مبناي كار خود قرار‌دهند.