مباني قرآن‌شناختي براي حكمي‌سازي علم مشاوره

هدف: در قرآن كريم گزاره‌هاي هدايتگري وجود دارد كه مي‌توان از آنها گزاره‌هاي مشاوره‌اي را استنباط كرد. تحقق اين امر، نيازمند مباني جامع و مانعي است تا اين استنباط‌ها از استواري لازم، برخوردار و مانع تحريف آنها شود. لذا هدف از انجام اين مقاله، تبيين مباني قرآن‌شناختي با نگاه به الگوي حكمي- اجتهادي، براي حكمي‌سازي علم مشاوره در دو حوزۀ امكان و جواز استنباط گزاره‌هاي مشاوره‌اي از آيات كريمه بود. روش: روش اين پژوهش، كتابخانه‌محور از نوع كاربردي، ميان‌رشته‌اي و مسئله‌محور است. طريق انديشه‌ورزي روي داده‌هاي كتابخانه‌اي نيز تبييني و استنتاجي بود. يافته‌ها: مباني قرآني در حيطۀ امكان حكمي‌سازي علم مشاوره، جامعيت قرآن و گسترۀ آن در هدايتگري بشر، فطري بودن آموزه‌‌‌‌هاي قرآني، حكيم بودن كلام قرآن، مناسبت ويژگي‌‌‌‌هاي زبان قرآن با اصول مشاوره و وجود موضوعات مبنايي آموزه‌‌‌‌هاي مشاوره‌اي در قرآن كريم است. در حوزۀ جواز استنباط گزاره‌هاي مشاوره‌اي از گزاره‌هاي هدايتگر قرآني، آيات دالّ بر تدبّر در قرآن كريم است. نتيجه‌گيري: با توجه به مباني يافت‌شده در حوزۀ امكان و جواز استنباط گزاره‌هاي مشاوره‌اي از گزاره‌هاي هدايتگر قرآن، آيات كريمه بستر مناسب براي ايجاد نظام مشاوره‌اي را فراهم مي‌كنند.