جايگاه عقل و نقل در تفكر ابن رشد و خواجه نصيرالدين طوسي در تفكر ديناني

هدف: هدف اين نوشتار، تحليل و مقايسه جايگاه عقل و نقل در ديدگاه ابن رشد و خواجه طوسي در تفكر ديناني بود. اين نوشتار در صدد پاسخگويي به اين مهم بوده است، آيا انديشمنداني كه قائل به برتري عقل بوده‌اند، مفهومي واحد از عقل ارائه كرده‌اند؟روش: اطلاعات اين پژوهش بنيادي به روش كتابخانه‌اي گردآوري و به شيوة توصيفي- تحليلي پردازش شده است.يافته‌ها: ابن رشد، با طرح مسئلة اتصال ميان دين و حكمت همان چيزي را مطرح مي‌كرد كه در نظر فلاسفه يونان رابطة فلسفه و سياست خوانده مي‌شد.خواجه طوسي اصول عقلي را بر نقل حاكم مي‌شناخت. ايشان با تلاش فراوان از طريق نقل به احياي عقل مي‌پرداخت. وي اصول عقايد ديني را بر پاية يقين استوار مي‌دانست و يقين از روي استدلال عقلي و برهان محكم منطقي تحقق مي‌پذيرفت. وي عقايد ديني را معتبر مي‌دانست كه بر اساس استدلال دقيق و برهان منطقي باشد در غير اينصورت يقيني نيست و از اعتبار خارج است.نتيجه: در اثناي تحليل اين دو رويكرد در تفكر ديناني، محرز شد وقتي انديشمندان از عقل صحبت به ميان مي‌آوردند، با توجه به مقتضيات زمان خويش بر اساس اصول و مبادي انديشة فلسفي خود به اظهار نظر پرداخته‌اند.