قذف در حقوق كيفري ايران و افغانستان

در حقوق كيفري ايران و افغانستان، قذف به‌عنوان يكي از مصاديق جرم افترا، به‌جهت دارا بودنِ صبغه‌ شرعي، هرچند داراي تشابهاتي مي‌باشند؛ لكن وجود پاره‌اي از تفاوت‌ها، مقايسه‌ آن‌ها با يكديگر را جالب مي‌نمايد. اين تفاوت‌ها، نه‌تنها در عناصر متشكله‌ قذف، بلكه در نحوه‌ كيفرگذاريِ آن نيز مشهود است. از مهمترينِ آن‌ها اينكه، قذف در حقوق ايران انتسابِ نارواي «زنا يا لواط» به ديگري بوده؛ حال‌آنكه در حقوق افغانستان، آنچه كه نسبت‌داده مي‌شود، مي‌بايست «زنا يا نفي‌نسب» باشد. در حقوق ايران، نه تنها قاذف، بلكه مقذوف هم واجد شرايط متعددي نظير عاقل، بالغ، مسلمان و معين بودن است؛ در‌صورتي-كه در حقوق افغانستان، شرايط مرتبط با مجرم و جرم‌ديده، اندك و ناچيز است. در مقام كيفرگذاري نيز، تفاوت‌ها آشكار است؛ براي مثال، در حقوق ايران، علاوه بر مجازات اصلي، مجازات‌هاي تكميلي و تبعي نيز بر قاذف قابل اِعمال است؛ در-حالي‌كه در حقوق افغانستان، آنچه كه بر قاذف تحميل مي‌شود، صرفاً مجازات اصلي مي‌باشد. به‌همين علت، نوشتارحاضر با تكيه بر روش توصيفي – تحليلي درصدد برآمده است كه جايگاه جرم قذف در حقوق كيفري ايران و افغانستان را تحليل و با نگاهي تطبيقي، به تشابهات و تفاوت‌هاي آن‌ها بپردازد.