اثرات تجمع فلزات سنگين نيكل و سرب بافت عضله ماهي باس دريايي پرورشي (Lates calcarifer) و سنجش آنزيم‌هاي كبدي

اين تحقيق با هدف بررسي و شناسايي اثرات فلزات سنگين نيكل و سرب بر فيزيولوژي ماهي باس دريايي پرورشي با تاكيد بر سطوح آنزيمي و سنجش فلزات سنگين (سرب، نيكل) در بافت عضله ماهي باس دريايي پرورشي در قفس انجام گرفته است. اين پژوهش در پاييز 1401، در استان بوشهر، منطقه كنگان انجام شد. نمونه ها پس از  تثبت با الكل، به آزمايشگاه منتقل گرديدند و شاخص هاي زيست سنجي شامل وزن و طول كل، اندازه گيري شد. سپس از بافت هاي عضله هر قطعه ماهي، نمونه اي تهيه و توسط دستگاه اسپكتروفتومتري جذب اتمي شعله (FAAS) ميزان غلظت فلزات سنگين به دست آمد. براي مطالعه آسيب هاي بافتي، نمونه هاي بافت عضله جداسازي و مراحل پاساژ بافتي شامل آبگيري، شفاف سازي و آغشتگي توسط دستگاه پاساژ بافت يا هيستوكينت و تحت برنامه زمان بندي شده انجام و به روش H E رنگ آميزي شدند و درصد تاثير هر يك از فلزات سنگين به صورت جداگانه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. سنجش آنزيم هاي آمينوترانسفراز، آلكالين فسفاتاز و آلانين آمينوترانسفراز نيز با استفاده از كيت هاي تجاري شركت پارس آزمون و براساس دستورالعمل كيت انجام گرديد. نتايج نشان داد كه ميانگين غلظت فلزات نيكل و سرب در بافت عضله به ترتيب 1.3 و 0.8 قسمت در ميليون بود. ميانگين غلظت آنزيم هاي الكالين فسفاتاز 37.66، آلانين آمينوترانسفراز 75.16 و آمينوترانسفراز 47.16 واحد استاندارد در ليتر به دست آمد. در بررسي اثر فلزات سنگين بر بافت عضله ماهي باس دريايي پرورشي عوارضي هم چون سلول هاي آماسي، ملانوماكروفاز، تخريب فيبرهاي عضلاني و آتروفي عضلاني مشاهده شد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه ميانگين غلظت فلزات سنگين نيكل و سرب در بافت عضله ماهي سي باس آسيايي مورد مطالعه، بالاتر از استاندارهاي WHO وFAO  است به طوري كه اين فلزات اثر مخربي بر بافت عضله داشتند.