جداسازي و شناسايي ويبريو پاراهموليتيكوس بيماري ‌زا از آب‌ها و رسوبات ساحلي درياي خزر (استان گيلان، ايران) و بررسي ژن ‌هاي ويرولانس آن

هدف از اين مطالعه تعيين  فراواني ويبريو پاراهموليتيكوس و تشخيص سويه هاي بيماري زا و غير بيماري زاي اين باكتري با استفاده از يك سري تست هاي بيوشيميايي و واكنش هاي زنجيره اي پليمراز از سواحل درياي خزر (استان گيلان) بود. نمونه هاي آب و رسوبات درياي خزر به ترتيب ازعمق 50-30 و20-10 سانتي متري  به روش استريل جمع آوري شدند. تاريخ نمونه برداري، محل نمونه برداري، دما، pH و ميزان شوري آنها  اندازه گيري شدند. جداسازي و شناسايي ايزوله هاي محيطي با استفاده از روش هاي استاندارد  به منظور تعيين جنس و گونه با استفاده از محيط هاي اختصاصي از جمله تيوسولفات سيترات بايل سوكروز وكروم آگار ويبريو صورت گرفت. درمجموع 55 ايزوله با انجام تست هاي بيوشيمي، فنوتيپي و واكنش هاي زنجيره اي پليمراز شناسايي شدند. از مجموع 55 مورد ويبريو پاراهموليتيكوس جدا شده، فراواني ژن هاي tdh و trh به ترتيب 1مورد (1/8٪) و 3 مورد (4 / 5 ٪) بود. اين مطالعه نشان داد كه  ويبريو پاراهموليتيكوس هايي كه پتانسيل بيماري زايي دارند بايد به طورمداوم به عنوان عوامل آلوده كننده آب هاي ساحلي كنترل شوند. جداسازي اين گونه ها نشان دهنده هشدار بهداشتي براي افرادي است كه از غذاهاي دريايي خام استفاده مي كنند يا در تماس مستقيم با آب درياي خزر در اين منطقه هستند. جداسازي اين گونه ها نشان دهنده هشدار بهداشتي براي افرادي است كه از غذاهاي دريايي خام استفاده مي كنند يا در تماس مستقيم با آب دريا در اين منطقه هستند.