عنوان مقاله :
بررسي عملكرد ارقام جديد پنبه تحت تاثير تاريخ كاشت و تراكم بوته
پديد آورندگان :
مالي ، محمود سازمان تحقيقات آموزش و ترويج كشاورزي - مؤسسه تحقيقات پنبه كشور - بخش تحقيقات به زراعي , هروي ، پريسا سازمان تحقيقات آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه تحقيقات پنبه كشور - بخش تحقيقات گياهپزشكي , درويش مجني ، تقي سازمان تحقيقات آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه تحقيقات پنبه كشور - بخش تحقيقات گياهپزشكي , حسين پور ، جعفر ايستگاه تحقيقات پنبه هاشم آباد گرگان
كليدواژه :
ارقام پنبه , زمان و تراكم كاشت , عملكرد
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: عوامل و فاكتورهاي زيادي منجر به كاهش عملكرد گياه پنبه در طول دوره رشد آن ميگردند. از جمله اين عوامل ميتوان به مواجه شدن مراحل حساس رشد گياه پنبه همچون شروع دوره غنچه دهي، گلدهي و قوزهبندي با شرايط سخت محيطي از قبيل خشكي و رطوبت نسبي كم در خاك و هوا، درجه حرارتهاي بالا و يا پايين اشاره كرد. يكي از روش هاي مديريت زراعي به منظور كاهش اثرات تنش گرمايي بر ريزش اندام هاي بارده استفاده از ارقام مختلف، تاريخ كاشت و تراكم بوته ميباشد. استفاده از ارقام مناسب، تاريخ كاشت و تراكم بوته مناسب توانايي كاهش و تخفيف تنش و بهبود عملكرد وش را دارا ميباشد. اين تحقيق اثرات ارقام، تاريخ كاشت و تراكمهاي مختلف بوته بر عملكرد و اجزاء عملكرد را مورد بررسي قرار ميدهد. مواد و روشها: به منظور ارزيابي عملكرد و اجزاي عملكرد در ارقام جديد پنبه آزمايشي بصورت اسپليت فاكتوريل در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي در چهار تكرار در ايستگاه تحقيقات پنبه هاشم آباد از سال1398 به مدت دو سال اجرا شد. در اين پژوهش فاكتور اصلي شامل تاريخ كاشت : 1- كشت اول (در ارديبهشت ماه) 2- كشت دوم (كشت پس از گندم)، فاكتور فرعي به صورت فاكتوريل شامل ارقام ا- حكمت 2- لطيف 3-شايان 4- ژنوتيپ SNK847 با سه فاصله بين بوته 10، 20 و 30 سانتي متر در نظر گرفته شد. كشت بر اساس فاصله بين رديف 80 سانتي متر و مصرف 40 كيلوگرم بذر در هكتار انجام شد. عمليات تنك كاري يك هفته پس از سبز شدن مطابق تيمار فاصله بين بوته انجام شد. يافتهها: اثر متقابل تاريخ كاشت و رقم، فواصل مختلف بين بوته برميانگين عملكرد وش كل بسيار معني دار بود. ميانگين عملكرد وش كل ژنوتيپ SNK847 در تاريخ كاشت اول و دوم به ترتيب 2601 و 1734 كيلوگرم در هكتار بود كه نسبت به ساير تيمارها از برتري معني دار برخوردار بود. تراكم بوته بيشتر در واحد سطح باعث جبران كندي رشد اول فصل و رسيدن كنوپي گياهي به حد مطلوب مقارن با دريافت حداكثر تابش خورشيدي، توليد اسميلات و اندام زايشي بيشتر ميگردد و از اين جهت تيمار فاصله بوته 10 سانتي متر با توليد 2011 كيلوگرم در هكتار از برتري معني دار نسبت به ساير تيمارها برخوردار بود. نتيجهگيري: بر اساس بررسي هاي بهعمل آمده ژنوتيپ SNK847 و فاصله بين بوته 10 سانتي متر در هر دو تاريخ كشت قابل توصيه ميباشد.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي پنبه ايران
عنوان نشريه :
پژوهش هاي پنبه ايران