عنوان مقاله :
ارزيابي تاثير تنظيم كنندههاي رشد مختلف بر عملكرد و صفات مورفولوژيكي سه رقم پنبه آپلند (Gossypium hirsutum L.)
پديد آورندگان :
قاسمي بزدي ، كمال سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي استان خراسان رضوي , قرباني نصرآباد ، قربان سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه تحقيقات پنبه كشور , فغاني ، الهام سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه تحقيقات پنبه كشور , حسين پور ، جعفر سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه تحقيقات پنبه كشور , آرخي ، اسحاق - -
كليدواژه :
پنبه , درصد كيل , رقم گلستان , زودرسي , سايكوسل
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: تنظيمكنندههاي رشد با تاثير بر خصوصييات مورفولوژيكي و فيزيولوژيكي گياه، رشد رويشي و زايشي، عملكرد را تحت تاثير قرار مي دهد. تنظيم كننده هاي رشد، به واسطه القا فعاليت هاي متابوليكي در سطح ياخته عمل مي كنند. اين پژوهش با هدف بررسي تاثير تنظيم كننده هاي رشد بر خصوصيات رشد و عملكرد ارقام پنبه، انجام شد. مواد و روش ها: اين آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي در ايستگاه تحقيقات پنبه هاشمآباد گرگان طي سالهاي 1395 و 1396 انجام شد. فاكتورهاي مورد بررسي شامل تنظيمكنندههاي رشد بنزيلآدنين، آبسزيكاسيد، ساليسيليكاسيد، براسينواستروئيد و سايكوسل و ارقام پنبه گلستان، كاشمر و شايان بودند. عملكرد و برخي پارامترهاي مورفولوژيكي بهطور معنيداري تحت تأثير تنظيمكنندههاي رشد قرار گرفتند. رقم گلستان بالاترين تعداد غوزه، عملكرد وش و درصد كيل الياف و رقم كاشمر بيشترين ارتفاع بوته و زودرسي را داشتند. تنظيمكنندهها تاثيرات متفاوتي بر ارتفاع بوته گذاشتند، بنزيلآدنين و براسينواستروئيد باعث افزايش ولي سايكوسل و آبسزيكاسيد سبب كاهش ارتفاع شدند. بنزيلآدنين افزايش 9.5 درصدي و آبسزيكاسيد كاهش 18.5 درصدي در ارتفاع را باعث شدند. با وجود اينكه تعداد گل، در همه تيمارها بالاتر از شاهد بود، اما بيشترين تعداد گل به تيمار سايكوسل و ساليسيليكاسيد با افزايش 40 درصد اختصاص يافت. سايكوسل تعداد غوزه را 7.5 درصد افزايش داد ولي ساليسيليكاسيد، بنزيلآدنين و آبسزيكاسيد بهترتيب سبب كاهش 4.8، 9 و 25 درصد در تعداد غوزه شدند. بيشترين عملكرد وش (2569 كيلوگرم در هكتار) از تيمار سايكوسل بهدست آمد و براسينواستروئيد و بنزيلآدنين نيز عملكرد بيشتري نسبت به شاهد داشتند اما آبسزيكاسيد عملكرد را 5.3 درصد كاهش داد. بيشترين زودرسي (83.6 درصد) مربوط به سايكوسل بود ولي بنزيلآدنين، ساليسيليكاسيد و براسينواستروئيد زودرسي ارقام را كاهش دادند. درصد كيل تحت تأثير رقم قرار گرفت اما اثر تنظيمكنندههاي رشد بر درصد كيل معنيدار نبود و اين مسئله ميتواند نشاندهنده وابستگي اين صفت به ژنوتيپ باشد. در مجموع، محلولپاشي با تنظيمكنندههاي رشد بهخصوص سايكوسل باعث افزايش معنيداري در عملكرد و صفات مورفولوژيكي ارقام پنبه شد. نتيجه گيري: سايكوسل با افزايش تعداد گل و غوزه در شاخه هاي پنبه سبب افزايش عملكرد شد. همچنين سايكوسل در زودرسي گياه پنبه اثر مثبت داشت.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي پنبه ايران
عنوان نشريه :
پژوهش هاي پنبه ايران