بررسي پارامترهاي كيفيت رسوبات سرشاخه‌هاي رودخانه سيروان-سد ژاوه سنندج (1400-1399)

سد ژاوه بر روي رودخانه سيروان بعد از دو شاخه اصلي گاوه رود و قشلاق واقع شده و با هدف انتقال آب جهت استفاده در بخش هاي كشاورزي احداث گرديد. بر اين اساس، نمونه برداري در پنج ايستگاه منتخب از رسوبات سطحي در دو شاخه قشلاق و گاوه رود و همچنين در محل آبگيري سد ژاوه صورت گرفت. در اين مطالعه 9 پارامتر در رسوبات (فرمهاي مختلف نيتروژن و فسفرTOC ، pH، Eh) جهت تعيين كيفيت و پيش بيني روند تغذيه گرايي سد ژاوه بررسي گرديد. كيفيت رسوبات در ايستگاه هاي مختلف نشان داد كه حاوي آلودگي آلي (نيتروژن) و معدني (فسفر) بالايي مي باشند. براساس TOC% رسوبات منطقه كمي آلوده تا خيلي آلوده به خصوص در ايستگاه هاي 2 و 3 در شاخه قشلاق در نظر گرفته شد اما كيفيت رسوب در ايستگاه 4 ( شاخه گاوه رود) بهتر و در گروه متوسط طبقه بندي گرديد. در تحقيق حاضر تغييرات شاخصOPI  و ONI و مقايسه با استاندارد شاخص آلي بيانگر آلودگي بالاي رسوبات منطقه است. همچنين با توجه به بالا بودن غلظت ميانگين فسفركل (178± 2075 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن خشك) و فسفر قابل دسترس (142±666 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن خشك) در مسير رودخانه هاي منتهي به سد خطر غني شدن سد ژاوه از نظر مواد مغذي نيز  افزايش خواهد يافت. لذا با توجه به بالا بودن غلظت آلاينده هاي آلي و معدني، پس از آبگيري سد ژاوه، كنترل تغذيه گرايي با در نظر گرفتن زمان ماند در مخزن به سختي امكان پذير خواهد بود.