تكامل ساختاري تاقديس ناوگون لاچينگ در پايانه باختري گسل دوچاه، غرب استان قم، شمال ايران مركزي

تاقديس ناوگون لاچينگ در شمال باختر تاقديس ميل و منتهي اليه باختري گسل دوچاه در شمال ايران مركزي واقع شده است. در اين ناوگون عضوهاي انتهايي سازند قم (عضو E و G) و سرخ بالايي و كنگلومراي پليوسن با روند اثر سطح محوري شمال باختري- جنوب خاوري با ميل به سمت جنوب خاور چين خورده‌اند و هندسه يك تاقديس ناوگون را نمايان مي‌سازند. در اين ناوگون لايه‌هاي شكل‌پذير مارني و گچي عضوهاي E و G سازند قم در همبري با لايه‌هاي پرقوام كنگلومرا و ماسه‌سنگ از سازند سرخ بالايي قرار گرفته‌اند. اين همبري و اعمال فازهاي دگرريختي سبب مهاجرت لايه‌هاي خميري و افزايش ستبراي قابل توجه در نهشته‌هاي مارني-گچي سازند قم (به ويژه عضو E ) گشته كه در نتيجه حركت جرياني لايه‌هاي با رفتار خميري ضمن افزايش قابل توجه ضخامت آنها در محل لولاي تاقديس ناوگون لاچينگ، موجب برگشته شدن لايه‌ها در پهلوهاي اين چين گشته است. در نهايت يك تاقديس جعبه‌اي با ماهيت برگشته و ناوفرم (synformal anticline box fold) حاصل شده است.  بررسي‌هاي ساختاري به عمل آمده روشن ساخت كه تشكيل اين چين ابتدا در اثر حركت ترافشارشي راست‌بر و به موازات گسل دوچاه انجام شده و در بازه زماني پساميوسن و اعمال نيروي برشي راستالغز چپ‌بر حول قطب صفحه محوري حدود 135 درجه به صورت پادساعت‌گرد (با ديد به سمت شمال) چرخيده و بصورت ناوفرم در آمده است. عامل ايجاد نيروي برشي چپ‌بر شايد مرتبط با چرخش ساعت‌گرد ورقه خزر جنوبي و اعمال برش چپ‌بر بر قسمت‌هاي شمالي ايران مركزي مانند آنچه در گسل كوشك نصرت مشاهده شده است، باشد.