استفاده از كوركور سياه (Milvus migrans) به عنوان شاخص زيستي فلزات سنگين در محل دفن زباله (مطالعه موردي: شمال ايران)

فلزات سنگين براي موجودات زنده خطرناك بوده و باعث مشكلات زيادي براي آن ها مي گردد. اين فلزات به طرق مختلف مي توانند وارد زنجيره غذايي شوند و باعث بيماري هاي متعدد و گاهي اوقات مرگ گردند، بنابراين پايش آلودگي اين فلزات اهميت دارد. در ميان منابع مختلف انساني مكان هاي دفن زباله، كه احتمال حضور و جذب فلزات سنگين از طريق زنجيره غذايي در آن ها زياد است، بايستي پايش شوند. هدف مطالعه حاضر تخمين سطح آلودگي فلزات سمي (كادميوم، آرسنيك، سرب و جيوه) در مكان دفن زباله انجلي سي شهر بابل با استفاده از پر پرندگان و شيرابه است. بنابراين جهت رسيدن به اين هدف، پر پرنده كوركور سياه، با توجه به رژيم غذايي و محل تجمع آن در اين مكان، به همراه شيرابه زباله اين محل براي اندازه گيري غلظت فلزات سنگين، نمونه برداري و آماده سازي شدند و غلظت فلزات با دستگاه ICP و فلز جيوه با دستگاه Mercury Analyzer AMA 254 تعيين شدند. نتايج نشان داد كه كادميوم بالاترين (11/5 ميلي گرم بر كيلوگرم) و جيوه كم ترين (4 ميلي گرم بر كيلوگرم) ميانگين غلظت را در پر پرنده داشته اند. به طور كلي الگوي پراكنش فلزات سنگين در پر پرنده به صورت زير مي باشد: Cd Pb As Hg